Süheyl Aygül [email protected]

Öz-Gelecek

"Yaşınızı doğa belirler ancak kafa yapınızı siz!” ifadesini kullanan Çin’de oyunculuk ve modellik gibi dış görünüşün önemli olduğu işlerle uğraşan ve "En Çekici Dede" seçilen 80 yaşındaki Wang Deshun, yaşlılık konusundaki tüm tabuları yıktı. Sosyal medya onun videoları, sözleri ve biyografisi ile dolu. Hayatta hiçbir şeyin geç olmadığına inanan 44 yaşında İngilizce öğrenmeye başlayan, 50 küsur yaşında ilk kez spor salonuna ayak basan ve 70 küsür yaşında da ilk kez podyumda yürümüş ilham veren bir dede Deshun. Röportajlarında bugünlere bir anda gelmediğini söyleyen Deshun şimdiki halini 60 yılık bir hazırlığın ürünü olduğunu söylüyor.

Bizim de bu konuda ''Diğer Çekici Dede'' 79 yaşındaki Ertuğrul Akbay'ı anmadan geçmeyelim. Türk basınında ''roportaj'' deyince ilk akla gelen isimlerden olup o da yaşına göre nasıl genç kaldığını ve bu konuda ne yapılması gerektiğini anlatan bir kitap kaleme almıştı.

Yapılan araştırmalara göre; Japonya'da 100 yaşın üzerindeki Japon sayısı 60.000'e dayanmış durumda.

Bu haberlerin üzerine bir de Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından yeni yaş dilimi skalası

0-17 : Ergen, 18 - 65 : Genç, 66 -79 Orta yaş, 80 - 99 : Yaşlı olarak açıklandı.

Tüm ezberler bozuldu.

Bu işin tarihsel gelişimine bakacak olursak;

Antik Yunan'da ortalama yaşam beklentisi 28 yıldı.

Dünya ortalaması; 1900 yılında 31 yıl iken, 1950'de 48 yıla, 2010 yılında ise 67 yıla çıkmıştı.

Türkiye'de ise; 1960'larda 45 yıl olan ortalama yaş beklentisi, 2015 yılında 75 yılı bulmuş durumda.

Şu anda üniversiteye girmeye çalışan kuşağın yaş ortalaması büyük ihtimalle 90 - 100 yaş arası olacak.

Son yüz yılda yaşam beklentisinin bu kadar hızla artmasının nedenleri belli; daha az savaşan, çocuk ölümleri azalan, tıpta ilerleyen, teknolojinin yarattığı robotik uygulamaları kullanan, sağlıklı yaşama bilicinin artan ve daha zenginleşen bir dünyadan bahsetmek mümkün...

Niye yazıyoruz bunları? Öz-Geçmiş'ten ziyade artık Öz-Gelecek daha kritik oldu. Çünkü daha çok çalışacaksınız! 50 yaş bitince emekli olunmuyor. Yolun ancak yarısı oluyor. Bir o kadar daha gidilecek yol...

S&P Endeksi 1957 yılında 500 şirket ile kuruldu. 50 yıl sonra bu şirketlerin sadece 86 adedi ayakta. Batmaz denen Titanik'in battığı gibi, 1957'nin en büyük şirketlerinin sadece yüzde 17'si ayakta kalabilmiş.

1900'lerde Wall Street'e kote olan kaç şirket bugün var?

Lehman Brothers, Enron, GM, Pan Am gibi devler yok olup gittiler.

Ülkemizde Fiyapı, Praktiker, Mudurnu, Raks, Demirbank keza..

Yani;

Artık insanların çalışma süreleri kurumların faaliyet sürelerini aşmış durumda...

On yıl sonra belki siz kariyerinize devam ediyor olacaksınız ama belki de şu an çalışmakta olduğunuz mevcut kurumunuz ortada kalmayacak.

Yeni ekonomide bugünkü genç kuşağın, bir işte ortalama 3 yıl çalışma ile 15 - 20 iş değiştireceğini düşünebiliriz.

Bu nedenle yeni kariyerlere, yeni öğrenimlere yeni kazanımlara kucaklamalı ve yeni ufuklara hazır olmalısınız.

21.Yüzyılın en önemli yetkinliği belki de "Evrilebilir Olmak".

İyi bir Öz-Gelecek için kendinizdeki güçlü yönleri, tutkuları belirleyin, vicdanınızla onay verin ve kariyer yolculuğunuz boyunca insanların kalplerine dokunarak ve onlara katkı sunarak ilerleyin!

Kariyer planlamanızı beceremiyorsanız kendinize öz-gelecek hazırlayamıyorsanız gelin birlikte yapalım.

Bu arada nasıl bir öz-gelecek istediğini belirten Laurent Gaunelle'in kahramanının satırlarına bir göz atalım.

Ben yaptığım işe inanmak isterim...
Sabahtan yataktan kalkabilmem için yaptığım işin, doğrudan soylu bir amaca hizmet etmese bile, bir şeye yaradığını hissetmem gerekir... En azından, iyi iş çıkarmanın tatminini yaşamak isterim...
Ama eğer rastgele şeyler yapılacaksa, yöntem önemli değilse ve tek amaç da şirketle ilgilenmeyen hissedarları zengin etmekse, anlamı yok!
Ben işimin anlamı olmasına ihtiyaç duyuyorum...
Yaşamımın, yiyecek, barınak ve biraz da boş vakit alabilmek için çalışmakla özetlenmesi fikrini kabul edemem.
Evrenin çehresini değiştirmese de başkalarına bir şey katan bir işim olmasına ihtiyaç duyuyorum...
Günümün yararlı geçtiğini taş üstüne taş koyduğumu düşünerek yatmak istiyorum geceleri. Evet her birimizin dünyayı değiştirebileceğine inanıyorum...
Teslim olmamak, doğru bildiğinden şaşmamak, değerlerini çiğnetmemek koşuluyla...
Yoksa olup bitenin suç ortağı oluruz.
Sen kendi işinde dürüst olma riskini aldın diye başkalarının kötü olmasını engelleyemezsin. Belki umut yok ama yine de umut etmek istiyorum...
Kesin olan tek şey, değişimin başkalarından gelmeyeceği!
Ne bir örgüt, ne bir yönetim, ne yeni bir patron, ne bir sendika, ne de yeni bir eş insanın hayatını değiştirebilir.
Bunları hep denemediniz mi?
Hayal kırıklığına uğrayıp, sonra da kötü tercih yaptığınızı düşünmediniz mi?
Tek gerçek senin yaşantını senden başka kimsenin değiştiremeyeceği!
Bu nedenle yaşamına kendin sahip çıkmalısın.
Dünyada görmek istediğim değişim sen olmalısın!

Herkese çalışmada özne olacağı, kuşatıcı bütünlüğe ulaşacağı, kendini gerçekleştireceği, ışıklı Öz-Gelecek'ler dileriz...