Sigorta'da 1 milyar $'lık sahtekarlık

David Kohen, Kanada'da otomobil sigortalarında yapılan 1 milyar dolarlık örgütlü sahtekârlığı gözler önüne seriyor. Sadece 2009 yılındaki sahtekârlıklar, ödenen primlerin yaklaşık yüzde 15'ine denk geliyor.
Bir otomobil sürücüsü sola dönmek istiyor, bir başkası, karşıdan ona geç işareti yapıyor, fakat biraz ilerler ilerlemez otomobiline arkadan bir başkası çarpıyor: Kanada’da bugünlerde hızla çoğalan sigorta sahtekârlarının düzenledikleri çarpışma senaryosu çoğu kez bu şekilde gelişiyor.
Ülkedeki en büyük bankalardan RBC Bankası’nın sigorta branşı Başkanı Ken Bowman’e göre nispeten yeni ve son derece kurnazca düzenlenen bu tür örgütlü sahtekârlık suçlarının mali yükü bir milyar Kanada Doları’na, yani 750 milyon euroya kadar çıkabiliyor.
Bu tür “kazalar” sorumlulukları araştırmaksızın üçüncü şahıslara hasarlarını ödeyen sigorta sisteminin boşluklarından yararlanarak düzenleniyor. Failleri önce otomobilin uğradığı hasar için para alıyorlar. Daha sonra, sahte sağlık belgeleri ve olmayan tedavilere ilişkin sahte faturalar ibraz ederek bu işten çok daha kazançlı çıkıyorlar.
‘BİR MİLYAR DOLARLIK BİR BUSINESS’
Bowman’e göre, sahtekârlar Mercedes gibi lüks araçlar satın alıyorlar ve düzmece bir kazaya katılacak olan böyle bir otomobile binmeleri için 1.000 dolara varan ücretlerle birtakım “yolcuları” istihdam ediyorlar. Bazı durumlarda sayıları dörde kadar çıkabilen bu kişiler yaralanma ve travmalarla ilgili sahte tıbbi dosyaları ve sözde muayene ve tedavi giderlerine ilişkin yüksek meblağlı faturaları sigorta şirketlerine ibraz ediyorlar.
Bowman “Bir milyar dolarlık bir business söz konusu. Suçlulara karşı caydırma önlemleri gerçekten çok zayıf kalıyor. Daha ağır cezaların gerektiği bir gerçek” diyor. Eksperlerin görüşlerine göre, mevzuattaki boşluklar ve gevşek uygulanmasından yararlanarak ve şüpheli ödeme taleplerinin toplandığı ulusal bir veri bankasının bulunmaması nedeniyle, sahtekârlık şebekeleri Kanada’da patlama yaptı.
ÖDEME YAPMAK SORUŞTURMA YAPMAKTAN DAHA UCUZ
Kendilerinde bulunan bilgileri ortak kullanıma koymaktan çekinmelerinden dolayı sigorta şirketlerinin de bu işte sorumlulukları var. Bowman’e göre, şirketler bazı bilgileri özel ve ticari alanda değerli veriler kabul edip bunları rakipleriyle paylaşmak istemiyorlar. Özellikle, klasik bir şekilde şüpheli bir hasarı ödemenin soruşturma açmaktan daha ucuz olduğunu düşünüyorlar. Ancak, daha karmaşık ve daha yüksek maliyetli sahtekârlıkların ortaya çıkması ve bunun bedelinin artan primlerle sigortalılar tarafından ödenmek zorunda kalınması üzerine şirketler artık önlem almaya daha eğilimli olmaya başladılar.
Sektörün meslek örgütü Kanada Sigorta Bürosu’na (BAC) göre 2009 yılında yaklaşık 1,3 milyar dolara ulaşan sigorta sahtekârlıkları ödenen primlerin %10 ilâ %15’ine tekabül ediyor. En fazla sahtekârlık yapılan yerin bu tür düzmece kazaları düzenleyen en az otuz şebekenin belirlendiği Toronto olduğu belirlendi. BAC’a göre, bu vakaların çoğunda New York’tan gelen bazı kişilerin Ontario’da şüpheli, hatta sadece kâğıt üzerinde var olan klinikler açtığı tespit edildi.
Ancak 92 Projesi diye adlandırılan geniş bir soruşturma sayesinde şimdilik bir tek suç çetesi ortadan kaldırılabildi. Söz konusu soruşturma ile bu çetenin sahtekârlıkla 25 milyon dolar aşırdığı kanıtlandı. İkisi organize suça iştirakten dolayı olmak üzere yirmi kişi hüküm giydi.
Aralık ayında, State Farm sigorta şirketi, Toronto’da, klinikte çalışmayan pratisyen hekimler tarafından imzalanan sahte faturalar düzenlemekle suçlanan çok sayıda kliniğine karşı dava açtı. State Farm sözcüsü John Bordignon “Aktif bir yaklaşımı benimsiyoruz. (…) Bu çeteler istedikleri gibi at koşturamayacaklarını anlamak zorundalar. Elimiz kolumuz bağlı kalmayacağız ve sonsuza kadar ödeme yapmayacağız” diyor. sigortacı