Şartlar AB bankalarını birleşmeye zorluyor

FINANSGUNDEM.COM – DIŞ HABERLER SERVİSİ

Avrupa bankaları korona virüs çıkmazı içerisinde maliyetleri kısıtlamak ve rekabet güçlerini arttırmak için şirket evliliği ve satın alma opsiyonlarını değerlendiriyor. Bloomberg yazarı Elisa Martinuzzi yazısında Avrupalı bankaların birleşmeleri değerlendirirken dikkatli olması gerektiğini belirtiyor. İşte o yazı:

Avrupa bankaları umutsuzca daha verimli çalışmanın yollarını arıyor. Düşük kârlılık oranları, geçmişte kalan teknolojileri ve yeni bir kredi kaybı dalgası ihtimali kıtanın en güçlü bankalarını bile tehdit ediyor. Bankaların hisse senedi fiyatları tarihi derecede düşük seviyelerde. Böyle bir ortamda olan bankalar için daha küçük rakiplerini satın almak cazip görünüyor. Fakat bankacılık patronlarının imparatorluk kurmadan önce dikkatli düşünmeleri gerekiyor.

Avrupa'nın siyasi liderleri, bir zamanlar küresel bankacılık elitleri arasında yer alan finans lideri şirketlerini desteklemek ve zayıfları oyalamak için sabırsızlanıyorlar. Euro Bölgesi’nde banka kredileri kurumsal ve hane halkı borçlarının %80’inden fazlasını finanse ediyor. ABD’de ise bu oran %50’nin biraz üzerinde. Salgının neden olduğu durgunluk sürecinde Avrupa bankaları kredi sorunlarını kaldırabilecek bir durumda değil.

Bankaların kâr marjlarına darbe indiren parasal genişlemenin sonu olmadığı için, çok fazla banka şubesi olan parçalanmış bir piyasa konsolidasyon için mükemmel görünüyor. Kovid-19'un neden olduğu ekonomik bunalımdan kaynaklanan kötü kredilerse, yıllarca sürecek sınırlı verimlere dönüşecek. Bu süreçte fintek ve büyük teknoloji şirketlerinin rekabeti ise yoğunlaşacak.

Fintek şirketi bankaya dönüşmek istiyor

Bazı banka evlilikleri, getirileri ve banka esnekliğini arttırsa da bankaların boyutu çoğu zaman Avrupa bankalarına yardımcı olamıyor. Credit Suisse’in analizlerine göre, 2019 yılında kârlılığın bir ölçütü olan özkaynak getirisinin küçük bankalarda daha büyük bankalardan daha yüksek olduğunu göstermektedir.

Birleşmelerle ilgili bir diğer sorun, çoğu bankanın başkalarının problemleriyle uğraşmadan önce kendi sorunlarıyla baş edebilmek için halen yapması gereken birçok şeyin bulunması. Finans endüstrisinde harcamalar inatçı bir biçimde yüksek kalmaya devam ediyor ve geride kalan teknolojilerin güncellenmesi gerekiyor. İki şirketi birleştirme sürecinin öncesinde tüm bunlarla başa çıkmak çok daha kolay olabilir.

Bu noktada Fransız bankası BNP Paribas ile daha küçük yerel rakibi Societe Generale (SocGen) arasındaki birleşme dedikodularını ele almak mümkün. Morgan Stanley analistleri bu birleşmenin yerel perakende işletmelerinde ve yatırım bankasındaki bazı tasarruflarda maddi harcama tasarruflarını sağlayabileceğini gösteriyor. Bu iki firma Societe Generale’ın örneğin Rusya faaliyetleri gibi varlıkları satarak anlaşma ücretini karşılayabilir. Fransa iç pazarının yaklaşık %20’sini oluşturacak bu birleşme rekabet koruma kurullarınca da endişe teşkil etmez.

Buna karşın daha iyi çalışan ve istikrarlı BNP arzu edilen küçük bir miktar çeşitlendirmeye ve SocGen’in alt bilançosunu eklerken başka bir bankanın geçmişte kalan teknolojilerini entegre etmek zorunda da kalacaktır. Sermayesiyle karşılaştırıldığında SocGen daha muhafazakar bir banka olan BNP’ye göre daha karmaşık ve riskli bir ticari zeminin üzerine yerleşiyor.

Piyasa düzenleyiciler bu tür bir anlaşmayı teşvik etmek için bankaların “kötü niyet” veya olumsuz iyi niye olarak bilinen muhasebe teriminden yararlanabileceğini söylüyorlar. Bu alıcının hedef bankanın düşük piyasa değeri ile defter değeri arasındaki farktan kâr elde edebileceği anlamına geliyor. Söz konusu durum birleştirilmiş bankanın sermayesini şişirir ve hissedarlar açısından yapılan anlaşmanın maliyetini düşürür fakat bütün sorunlara çözüm anlamına da gelmez.

Piyasa değerlemelerinin tarihi derecede düşük olduğu bir ortamda semayeyi bu tip muhasebe oyunlarıyla desteklemek büyüyen bankanın gelecekte karşılaşacağı bozuklukları açığa çıkaracaktır. Eğer defterlerdeki hedef satın alma sürecindeki tahminlerden daha kötü olursa ve kötü niyet değeri düşürülürse bu durum birleşen bankanın sermayesinden kesilmesine sebep olacaktır. Credit Suisse analistlerine göre örneğin Deutsche Bank’ın Commerzbank’ı satın alması durumunda bu endişelerden birisi haline gelecek. Commerzbank’ın kötü niyet değeri birleşmede sunulan prime bağlı olarak Deutsche Bank’ın çekirdek sermayesinin yarısını temsil edebilir.

Dürüst olmak gerekirse bazı birleşmelerse mantıklı bir hamle olarak gözüküyor. Bu yılın en büyük anlaşmaları İtalya’daki Intesa Sanpaolo SpA’nın UBI’yi satın alması ve İspanya’da Ciaxabank’in Bankia SA’i satın alması bir parça kötü niyet hamlesine dayanıyor ve halen güçlü finansal rasyonellik içeriyor. İtalya ve İspanya’da halen birkaç küçük anlaşma için alan varken Almanya’nın devlet destekli ve karşılıklı kredi verenlerden oluşan parçalanmış finans sektörü revizyona hazır. İsviçreli devler UBS Group AG ve Credit Suisse arasındaki tartışmalı birleşme bile bankaların tamamlayıcı menkul kıymetler işletmeleri ve güçlü özel bankaları göz önüne alındığında dikkate değer olacaktır.

Eğer Avrupa bankacılık endüstrilerinin entegrasyonu ve hukuk sistemlerinin uyumlu hale getirilmesi tamamlanırsa, fonların ve likiditenin serbestçe akmasına izin verilirse, bazı büyük sınır ötesi anlaşmalar zorlayıcı hale gelecektir. Bu süreçte Avrupalı banka yöneticileri şirket evliliği ve satın alma arayan bankacılar üzerinde maliyetleri düşürecek danışmanların çağrılarına öncelik vermeyi isteyebilir.

Londra’nın zengin bankacı cennetleri

Piyasalarda gün ortası rakamları

İngiltere'de işsizlik beklentilerin üzerinde