PepsiCo CEO’su Nooyi’den çok özel mektuplar

Dünyanın 2. büyük yiyecek- içecek şirketi PepsiCo’nun Dünya Başkanı ve CEO’su Indra Nooyi, krizlere karşı nasıl bir yöntem geliştirdi? 66 milyar dolar cirolu dev şirketini yönetirken, genç yöneticilerinden nasıl verim sağladı? Ya da parlak bir yönetici adayını ikna etmek için nasıl bir yol uyguladı? İşte dünya devinin CEO’su Nooyi’nin bu sır yüzünü, Davos’ta bizzat kendisinden dinleyen Meral Tamer, “Bir CEO bunu yapar mı?” dedirten olayı Milliyet’teki köşesinde bakın nasıl anlattı…

…

Nooyi’nin bu yıl Davos’taki oturumlarını yine kaçırmadım; ayrıca toplantı aralarında kendisiyle sohbet imkânım da oldu. 40 yıllık gazetecilik hayatımda kim bilir kaç dev şirketin CEO’sunu dinlemişimdir; ancak kilit noktalardaki yöneticilerinin annelerine şahsen mektup yazanını ilk kez duyuyorum:

NOOYİ: “2006’da CEO olduktan sonra tatil için Hindistan’a annemin yanına ilk tatile gittiğimde şöyle bir durumla karşılaştım. Tatilde olduğum halde annem beni sabah erken saatte uyandırıyordu; ne olur biraz daha uyusam dediğimde akrabaların seni görmek istiyor diyordu. Gerçekten de kalkar kalkmaz teyzeler, amcalar, 1. derece kuzenler, yeğenler, 3. derece kuzenler, 5. derece kuzenler, 15. derece kuzenler... Ziyaretçilerin ardı arkası kesilmiyordu. Ne var ki tüm uzak-yakın akrabalar benim elimi sıkıp hoşgeldin dedikten sonra annemin karşısına geçip oturuyorlar; ‘ne kadar müthiş bir evlat yetiştirmişsin’ diyerek ona övgüler yağdırıyorlardı. Ben ise öbür köşede tek başıma kalıyordum; bir merhabadan sonra kimsenin benimle ilgilendiği yoktu.

Buzdolabına yapıştıranlar

Bu tabloyu hiç unutmadım ve kilit noktalardaki 200 genç yöneticimle nasıl daha iyi diyalog kurabilirim diye kafa yorduğum bir dönemde annelerine mektup yazmak aklıma geldi. Aldım elime kalemi-kâğıdı; her birine kendi çocuklarıyla ilgili özel mektuplar yazdım. O kadar memnun oldu ki ebeveynler; evde buzdolabının kapağına yapıştıranlar mı istersiniz, bana ‘Sevgili Indra’ diye cevap yazanlar mı... Anne-babaların bu memnuniyeti, çocuklarını motive etti; şirkete bağlılıklarını artırdı...

Bir gün çok yetenekli bir genci, mutlaka kadromuza katmak isteyip de aylarca uğraştığım halde sonuç alamayınca yine bu yönteme başvurdum. Annesine mektup yazarak o delikanlının rakip şirketi değil de PepsiCo’yu tercih etmesinin, kendi kariyeri açısından neden daha isabetli olduğunu anlattım. Aradan 8-10 gün geçmişti ki çocuk bizde karar kıldı. Eh, aksi halde her eve gidişinde annesinin başının etini yiyeceğini düşünmek de kararını biraz etkilemiştir belki...”