İtalya'dan korona virüs anıları

FINANSGUNDEM.COM - DIŞ HABERLER SERVİSİ

Korona virüs Avrupa’nın en fazla turist alan ülkelerinden birisi olan İtalya’nın karantina pençesine düşmesine sebep oldu. İtalya’nın sessiz sokaklarını ve virüsle birlikte değişen hayatı Marketwatch yazarı Alison Fottrell anlattı.

Como'dan Milano'ya yaptığım günlük gezilerimin ortasındaydım. Üniversite yılının ikinci dönemi başlayacaktı. Bu sırada bile, bir salgının işareti yaşadığım bölgede hissediliyordu.

38 yaşında bir adam solunum problemleri yüzünden hastalandı. Yerel basında çıkan haberlerde, Milano'nun hemen güneydoğusundaki Codogna kasabasında hastaneye kaldırılıp tecrit altına almadan önce doktorlarla çok sayıda teması olduğu bildirildi.

Yine de virüsün yayılmasını hiç beklemiyorduk.

 
Hükümet hızlı hareket etti. Üniversiteler ve okullar kapatıldı. İnsanların davranışlarındaki değişim çok ani oldu. Makarna Milano'da süpermarketlerin raflarında kaybolmaya başladı. Böyle bir panikle yapılan alışveriş herhangi bir şeyin göstergesiyse eğer insanlar ciddiye alıyorlardı. Görünüşe göre iyi bir nedenleri varmış.

Pazartesi günü, İtalya Başbakanı Giuseppe Conte, "Bu Salı gününden itibaren tüm ülkede karantina kısıtlamaları uygulanacak. Sadece tek bir acil bölge olmayacak" dedi. Bu, ülkenin kuzeyindeki 16 milyon kişiyi etkili bir şekilde kaplayan tecrit kapsamının genişletilmesiydi.

Lombardiya'da zaten kilit altındaydık. İnsanlar artık sadece iş, sağlık nedenleriyle veya acil durumlar için seyahat edebiliyorlar. Bir öğretmen olarak, evden çalışabildiğim için şanslıydım, öğrencilerimle iletişimde kalabiliyorum ve derslerimi uzaktan planlayabiliyorum.

Ancak alınan tüm acil hükümet önlemlere rağmen tedbirlerin korona virüsün yayılması üzerinde çok bir etkisi var gibi görünmüyor. Lombardiya bölgesinde doğrulanmış vaka sayısını gerçek zamanlı olarak takip ediyorum. Geçen hafta, 24 saatlik bir süre içinde, kelimenin tam anlamıyla iki katına çıktı.
Salı sabahı itibariyle İtalya'da 9 bin 172 vaka ve en az 463 ölüm yaşandı. Bu Çin anakarası dışında bir ülke için enfeksiyonların en yüksek sayı. Dünyada çapında 114.567doğrulanmış korona virüs hastası var.

Tabii ki, birçok kişi protokollere uyuyor ve olumlu işler yapılıyor, ama durumun aslında ne kadar ciddi olduğu konusunda farkındalık eksikliği görülüyor. Kritik vakaların sayısıyla başa çıkacak tesisleri olmadığı için hastane personeli büyük baskı altında. Hatta hangi hastaların öncelikli olduğunu seçmek zorunda kalma olasılığından bile bahsedilebilir. Eğer en kötüsü gerçekleşirse enfekte olmuş insanlar kabul edilmeyebilir.

Emekli doktorların, yaşları nedeniyle yüksek riskli kategoride olmalarına rağmen işe geri dönmelerinin istendiğini duydum. Tam anlamıyla halkın uyanması ve sorumlu davranmaya başlaması için sağlık personelleri yalvarıyor. Bu durum hiç kimse için kolay değil.

Como'da hastaneye kaldırılan 71 yaşındaki adamı ele alalım. Virüs yüzünden tecritteydi ama kendini iyi hissediyordu. Personel, devriye gezerken "kaçtığını" fark etti ve yetkililer çağrıldı. Talihsiz taksi şoförü bile karantinaya alındı! Bu sosyal sorumluluk duygusu eksikliği ya da belki de bu durum için salgının ciddiyeti konusunda farkındalık eksikliğinin oluşturduğu bir talihsizlik. Ve bu tip olaylar münferit vakalar değil.

 
Başkaları içinse inkâr halen görünüyor. Pazar günü Cenova'nın Boccadasse kentindeki eski bir balıkçı köyünün kasabası ve Ligurian Riviera'daki plajlar - hükümetin sert tedbirlerine rağmen - dolup taşıyordu. Bölge valisi halkı sağduyulu kullanmaya çağrıda bulundu.

İtalya Kültür Bakanı Dario Franceschini sosyal medyada yazdığı yazıda, "İtalya'nın geleceği bizim elimizde. Hepimiz kendi payımıza düşeni yaparız, toplumun iyiliği için bir şeyden vazgeçeriz. Tehlikede olan sevdiklerimizin, ailelerimizin, çocuklarımızın, büyükanne ve büyükbabalarımızın sağlığıdır” açıklamasında bulundu.

İnsanları evlerinde kalmaya ikna etmek Milano'dan gelen göçten anlaşıldığı kadarıyla başarılı olmayla pek gerçekçi olmayabilir, tıpkı Conte'nin geçen hafta sonu ülkenin kuzeyini karantina alma emrini imzalamak üzere olması gibi... Yüzlerce insan eşyalarını alıp gece trenleriyle güneye kaçtılar.

Sonuç olarak, vagonlar aşırı kalabalıktı, korona virüs önleme rehberliğine rağmen bu şartlar altında çok akıllıca değildi. Çok sayıda sağlıklı taşıyıcımız olabilir. Eğer sağlıklı hissediyorlarsa, neden virüse sahip olduklarını niçin şüphelensinler ki?

Son günlerde Milano'daki Navigli'de bir davete katılan ve hizmet sektöründe çalışamayanlarla dayanışma gösteren İtalya'nın Demokrat Partisi'nin başkanı Nicola Zingaretti'yi ele alalım, Onun fikri sadece hastaları izole etmekti, pek işe yarıyor gibi gözükmüyor. Fakat gündelik yaşama teşvik etmesine rağmen, sosyal medyadaki paylaşımına göre daha sonra korona virüs onu da yakaladı.

Kamuda çalışanlar muhtemelen enfekte olma olasılığı en yüksekler. Doktorlar, rahipler ve hizmet çalışanları, bunun gibi birçok kişinin günlük hayatta birçok insan ile temas var.

 
Tabii ki herkes böyle davranmadı. Boş meydanlar, tramvaylar, metro istasyonları, restoranlar, kiliseler, galeriler ve şehir meydanları birçok ürkütücü fotoğraflar olmuştur, bazı durumlarda, yalnızca turistler bir yüz maskesiyle, anı yakalamak ve fotoğraf çekmek için dışarı çıktılar.

Peki İtalya neden bu kadar çok vaka görüldü? Bazı İtalyan arkadaşlara bu soruyu soruyorum. Bazıları bunun diğer ülkelerden daha önce test ettiğimiz için olduğunu söylüyor ve büyük olasılıkla önümüzdeki birkaç hafta içinde diğer ülkelerde de benzer bir durumla karşı karşıya kalacak. Umarım olmaz.

Kuzeyde resmi karantina ilan edilene kadar, hala "kolektif psikoz" tarafından tüketildiğimizi düşünen insanlar vardı. Diğerleri, özellikle konserlerin iptal edilmesi, tiyatroların ve sergilerin kapanmasıyla geçimi en çok etkilenenler olmakla şikâyet ediyorlardı.

Bazıları "Neden müzeleri kapatılır, spor ve sanatsal etkinlikleri iptal ederken, alışveriş merkezlerinde, hala her zamanki gibi çalışıyor?" gibi sorular sordu. Diğerleri kendilerini daha entelektüel olarak görüyor ve kendilerini ezilen, itaatkâr kitleler olarak gördükleri için korkuya diz çökmüş olmamak için gördükleri şeyden ayırıyorlardı.

 
Yine de korku benim karşılaştığım bir şey değil. Hepimiz bu Yeni Normal'e uyum sağlamaya, resmi rehberliğe saygı duymaya ve hayatımıza devam etmeye çalışıyoruz. Karantinada olan insanlar bile, en azından benim bildiğim insanlar, bunu iyi karşılıyoruz. Onunla sakince yaşıyor ve geçmesini bekliyorlar.

Neyse ki, çocuklar ve gençler en az etkilenenler. Ama bu onlar için çok zor. Karnaval tatiline denk gelen virüs nedeniyle okulların tatil edilmesi sürekli uzatıldı. Üç hafta sonra hala okula gitmiyorlar ama derslerine devam etmeleri de bekleniyor.

 
Sınıfta yüz yüze etkileşimin sürekliliği olmadığı için, bazı gençler bunun halen uzun bir tatil olduğu fikrine sahipler. Ama değil. Bu acil bi durum. Ama daha fazla enfeksiyon hikayeleri gelmeye devam ederken biraz da normalmiş gibi görmek istedikleri için onları suçlayamazsınız.

İtalyanların sosyalleşmeleri yavaşça ama kesin bir şekilde virüsten korunma talimatlarıyla kesiliyor ve insanlar birbirleri arasında en az bir metre gerekli mesafe tutmak için uğraşıyorlar. İtalyanlar sevecen ve dokunmayı seven insanlardır. Bu onlar için doğal değil ve bunu yapmak çok zor.

Ve böylece hepimiz için çıkış yolu giderek azalıyor, ve giderek daha fazla kısalıyorlar. Hükümetten gelen mesaj giderek daha da artıyor: Salgını kontrol altına alın ve aramızdaki yaşlı ve en savunmasız olanı koruyun ve evde kalmayı.