Çalışanlar resesyondan korkmuyor

FINANSGUNDEM.COM - DIŞ HABERLER SERVİSİ

ABD ekonomisinde bir duraklama hatta durgunluk artık sır değil. Geçen yıldan bu yanan beklenen resesyonun bu yıl ABD ekonomisini vurmasına kesin gözüyle bakılıyor.

Finansgundem.com’un derlediği bilgilere göre, olası bir resesyonun ayak izleri ise yaşanan işten çıkarmalarda kendini gösteriyor. Özellikle dev teknoloji şirketleri bu konuda başı çekiyor.

Çalışanların dörtte üçü

Fortune’dan Megan Leonhardt’ın haberine göre, çalışanların ise resesyondan korkmadığı anlaşılıyor. Araştırmalar ise işlerini yeni kaybetmiş binlerce çalışanın hâlâ yeni bir iş aradığını gösteriyor.

Manşetler işten çıkarma haberleriyle dolu ama bu pek çok çalışanı iş aramaktan alıkoymuyor. Bu devam eden ivmenin, kültür girişimlerini askıya almayı düşünen işverenlerin duraklamasına neden olması bekleniyor.

Kariyer gelişimi sitesi The Muse'un Şubat ayında yaklaşık 7.000 ABD'li yetişkinle anket yaparak hazırladığı yeni bir rapora göre, çalışanların yaklaşık dörtte üçü önümüzdeki yıl yeni bir iş aramayı planlıyor. ABD ekonomisi, Büyük İstifa'nın zirve noktasını çoktan geçmiş olmasına rağmen, bu oranın 2022 yılında iş arayanların yalnızca yüzde 65’ini oluşturduğunun altı çiziliyor.

Araştırmaya göre, 10 çalışandan 6’sından fazlası, ‘ekonomik türbülansın' onları yeni iş aramaktan caydırmayacağına inanıyor. Daha yerleşik çalışanlar ise, kariyerlerinde henüz düşüş yaşamamış olabilecek daha genç Z Kuşağı çalışanlara kıyasla, ekonomik ters rüzgarların planlarını bozacağı korkusunu bildirmeye daha az eğilimli gözüküyor.

The Muse CEO'su ve kurucu ortağı Kathryn Minshew, “Bu insanların tümü şu anda aktif olarak iş arıyor” diyor. Minshew, ekonomi düzelene kadar yerinde kalan çalışanlar arasında bile, ellerinden geldiğince çabuk harekete geçecek birçok kişi olduğunu söylüyor.

Güç dengesi işverenler lehine

Bu, yan haklar ve kurum kültürü girişimleri için bütçelerini dizginlemek isteyen işverenler açısından kötü bir haber olabilir. Bu yıl, işverenlerin üstünlüğü geri alıp almadıkları konusunda bir dizi tartışma yaşandı. Minshew, “Şu anda patlama yaşayan bir ekonomide güvenemeyecekleri insanlara güvenebilen çok sayıda işveren var, çünkü iş arayanlar bugün daha temkinli davranıyor” diyor ve ekliyor: “Güç dengesi, her durgunlukta veya durgunluk tehdidinde olduğu gibi, çalışanlardan biraz daha uzaklaşıyor ve işverenlere biraz daha yaklaşıyor.”

Ancak Minshew, “Uzun vadede bu zihniyet biraz safça" diyor ve ekliyor: “Piyasa değerlerinin farkında olan ve mümkün olan en iyi seçimi yapmak isteyen milyonlarca insan hâlâ bulunuyor. Ve ekonomik dalgalanmanın bir kısmı hafiflediğinde daha da fazlası olacak.”

İyi bir iş-yaşam dengesi, erişilebilir yan haklar ve sağlam bir iş yeri kültürü, bütçeler yeniden değerlendirilirken bile işverenlerin hâlâ çabalaması gereken alanlar olarak öne çıkıyor. Aslında, The Muse'un araştırması, ‘baby boomers’ hariç her nesilde iş arayanlar için iş-yaşam dengesinin tazminattan daha yüksek bir öncelik olduğunu ortaya koyuyor. Bu faktör, özellikle Z Kuşağı için kritik bir öneme sahip. Z Kuşağı’nın yüzde 60'ı iş-yaşam dengesine öncelik veriyor ve yalnızca yüzde 40'ı bir sonraki işini bulmada en önemli faktörün ücret olduğunu belirtiyor.

Minshew, “İşverenlerin gücün bizde olduğu hissine karşı biraz dar görüşlü bir bakışları var. Bu nedenle çalışanlar işten çıkarılıyor. Pek çok işveren, bu kararların olumsuz etkilerini önümüzdeki birkaç ay içinde görmeyecek ancak genel olarak konuşursak, ‘tercih’in önemi ortadan kalkmadı. Bu sadece kısa vadeli bir değişiklik” diyor.

İnsanlar kendilerine nasıl davranıldığını unutmuyor

Ek olarak, kurumsal liderlerin şu anda beklentileri artırma ve çalışanlara daha az olanak sunma konusunda dikkatli olmaları gerekiyor. Minshew, liderlerin bunu çalışan maliyetlerini düşürmeleri gerektiği için çalışanlarını işten çıkarmadan kapı dışarı etmek için bir strateji olarak yaptığını duyduğunu söylüyor ve ekliyor: “Bu kötü bir strateji. Bu düşünce tarzında çoğu zaman gözden kaçan şey, en yetenekli çalışanlarınızın ayrılma olasılığının en yüksek olduğudur. İşverenler zor ama gerekli ve kasıtlı bir karar vermek ve maliyetleri aynı hizada tutmak için kuruluşlarından kimlerin ayrılması gerekebileceğini kontrol etmek yerine, herkese kötü davranarak çalışan kaybını şansa bırakıyor” diyor.

Bu, yalnızca işverenlerin gerçekten en çok ihtiyaç duyabilecekleri insanları kaybetme riskiyle karşı karşıya olduğu durumlar yaratmakla kalmıyor, aynı zamanda yönetim kurulu genelinde yüksek, uzun vadeli çalışan devir hızına da yol açabiliyor. Minshew, insanların kendilerine nasıl davranıldığını unutmadığını söylüyor.

Toksik çalışma kültürü ve esneklik

Minshew, “İnsanların mevcut işlerini bırakmak istemelerinin bir numaralı nedeni, toksik bir çalışma kültürüdür” diyor. Yine de, kurumsal Amerika'da işçileri yeni fırsatlar aramaya iten pek çok yaygın davranış kalıbı bulunuyor. Ve bazı liderler, eylemlerinin buna neden olabileceğinin farkında bile olmayabiliyor.

Kurum kültürüne ek olarak esneklik, çalışanların makul bir iş-yaşam dengesi olarak gördüğü şeyin büyük bir bölümünü oluşturan önemli bir arzu olarak öne çıkıyor. Yine de bu kelimenin çalışanlar için farklı anlamlara gelebileceğini söyleyen Minshew, “Bazıları, tamamen yüz yüze yetkilere karşı uzaktan veya hibrit çalışma durumları arıyor olabiliyor. Ayrıca yarı zamanlı çalışmak veya günlük çalışma programlarına göre daha fazla kalacak yer bulmak da esneklik olarak kabul ediliyor. Liderlere, yöneticilere ve eski nesillere iş-yaşam dengesi dediğimizde bazen Z kuşağının çalışmak istemediğine dair bir fikir öne sürülüyor. Oysa Z kuşağı üyeleri ve daha genç Y kuşağı ile iş-yaşam dengesi hakkında konuştuğunuzda, bu onlar için genellikle ne zaman ve nasıl çalışacakları konusunda daha fazla yetki anlamına geliyor” şeklinde konuşuyor.

Minshew, genç nesillerin eziyete katlanmaya istekli olmadığını düşünen pek çok şirket lideri olduğunu da söylüyor. Ancak son işten çıkarmalara bakıldığında, bazı insanların şu anda daha fazlasını yapmaya istekli olmaması belki de o kadar şaşırtıcı değil. Bununla birlikte, Minshew, esneklik istemek ile sadece asgari düzeyde yapabilmeyi beklemek arasında büyük bir fark olduğunu belirtiyor. “Zayıf bir ekonomik ortamda işte boş durmak aslında risklidir” diyen Minshew, “İşverenler maliyetleri düşürecek yer arıyor ve asgari düzeyde emek veren çalışanların bu noktada etkilenmeleri olasılığı daha yüksek” diye ekliyor.

Buffett’ın ortağı açıkladı: Z kuşağı nasıl zengin olur?

Z kuşağı emeklilik için daha çok para biriktiriyor

Meta, daha fazla çalışanı işten çıkaracak

Şirketler çalışanlarına ebeveynleriymiş gibi davranıyor

Uzaktan çalışanlar kamerayla izleniyor

'Aradığınız çalışanınız şu anda mesai saati dışında'