Buzulların erimesi ölümcül virüsün yayılmasını tetikliyor

Phocine distemper virüs (PDV) olarak bilinen bu virüs, on yıllardır deniz memelilerinde görülüyordu, 2002 yılında Atlantik’in kuzeyinde binlerce fokun ölümüne yol açtı. İki yıl sonra uzmanlar, Alaska’daki su samurlarının bu virüse maruz kaldığını tespit etti.

Kuzey Kutup Denizi’nin bu türler arasındaki rotayı bloke ettiğini dolayısıyla foklarla su samurlarının teması olmadığını savunan uzmanlar, bu virüsün nasıl yayılabildiğini araştırmaya başladı.

ABD’deki Kaliforniya Üniversitesi Davis Veteriner Fakültesi’nden bir ekip, enfekte olan Avrupalı fokların, buzulların erimesi sonucu oluşmuş kanallar aracılığıyla Rusya’nın kuzeyi ve Kaliforniya’nın kuzeyi boyunca seyahat ettiğini saptadı. 

Uzmanlara göre buzul seviyesindeki bu ‘tarihi’ değişim Kutuplara ve yarı Arktik bölgelerde yaşayan fokların daha önce hiç bulunmadıkları bölgelere gitmesine yol açtı. Ekibe göre PDV’nin Kuzey Büyük Okyanus’ta görülmesinin sebebi bu yolculuk olabilir.

Dr. Tracey Goldstein, “Buzullardaki kayıp, denizdeki vahşi yaşamı yeni habitatlar aramaya itiyor, fiziksel bariyerleri kaldırıyor böylece hayvanların hareket etmesi için yeni yollar açılıyor. Hayvanlar hareket ettikçe ve diğer türlerle karşılaştıkça, potansiyel yıkıcı etkileri olan yeni bulaşıcı hastalıkları geçirme ihtimallerini beraberinde taşıyorlar” dedi.

Hayvanların dolanımlarına ait 2001 ve 2016 yılları arasında kaydedilen verileri inceleyen uzmanlar, söz konusu virüsün 2003’te Kuzey Büyük Okyanus’ta görüldüğünü, 2009’da da zirve yaptığını tespit etti. Bu zirve, Kutuplardaki buzulların daha hızlı eridiği zamana denk geliyor.Salgının 30 bin kadar fokun ölümüne yol açtığı belirtiliyor.

Araştırmayı kaleme alan uzmanlardan Elizabeth VanWormer, buzulların erimeye devam etmesi PDV’nin yanı sıra pek çok mikrobiyal patojenin okyanuslar boyunca yayılabileceği uyarısında bulundu.