Bitcoin banka kurtarma paketlerinden daha mı zararlı?

FINANSGUNDEM.COM - DIŞ HABERLER SERVİSİ

Uluslararası finansal kurumlarda ve bankalarda bulunan Bitcoin karşıtlarının sık sık kullandığı argümanlardan bir tanesi de kripto paranın madenciliği için harcanan enerji miktarının çok büyük olması. Bitcoin madenciliğinin oldukça pahalı olduğu doğru. Bunun nedeni ise sistemin hedefinin açık bir aracı olmaksızın güven sağlamak olması.

Forbes’un haberine göre vergi statüsü aracılığıyla bankaların dijital hesap defterlerinden ve dolayısıyla birçok çalışanın ve siyasi bağışların elinden geçmek yerine, değer birbirlerine güvenmek için hiçbir nedeni bulunmayan bireylere gönderilebiliyor. Bunun için ise güveni tesis etmek için bir üçüncü partiye ihtiyaç duyulmuyor. Bir açıdan, burada aracının rolünün “müsriflik” olduğu düşünülebilir.

Ancak bu müsrifliği nasıl tanımladığınıza ve kimin perspektifinden baktığınıza göre değişir. Bitcoin ile işlem yapan kişiler de, aracılarla çalışmayı kaynak tüketmek ve müsriflik olarak görebilir. Benzer bir şekilde bankacılık işlemlerinden vergi geliri elde eden devletler, kripto para teknolojisi kullanılarak yapılan işlemleri “ziyan” olarak görebilir. Bu argüman birçok algoritmaya da işaret edecek şekilde incelenebilir.

Örneğin finansingundemi.com'un derlediği bilgilere göre emek ispatı ve hisse ispatının dağıtım biçimleri ele alındığında her ikisinin de bazı olumsuz yanları olduğu görülüyor. Hisse ispatı, bu ekonomiler çalışma zamanı ve hisse miktarının merkezileşmesine yöneldiği için dışardan aracılara ihtiyaç duyuyor. Ve teorik olarak daha fazla hisse sahibi olanlara, daha uygun maliyetle ödül veriyor. Bunun sonucunda da emek ispatı zincirlerinde görülmeyen merkeziyet riskleri ortaya çıkarıyor.

Aynı zamanda, bunları geliştirebilecek şekilde maliyetleri ortadan kaldırmıyor. Kripto para madenciliği ve kripto para depolamasının enerji maliyetleri konusunda bir tartışma yürütülebilecek olsa da, bilgisayarların çalışmaya devam etmesinin her daim bir maliyeti olacak.

Bitcoin adil olmayan bir şekilde, “likidite sağladığı için” büyük bir tüketim ortaya çıkaran finansal sistemle karşılaştırılıyor. Üstelik bu sistem aynı zamanda devasa ve yıkıcı finansal krizleri önleme konusunda da başarısız oluyor. Buna rağmen ise her zaman en büyük oyuncular oldukları için ödüllendiriliyor. Her sistem maliyet kısmanın faydalarını görebilir. Bitcoin ve diğer emek ispatı zincirlerinin de zaman içinde daha temiz enerji kaynaklarına yönelmesi oldukça büyük faydalar yaratacak.

Bu değişimlerin yeterince büyük olması ise ulus devletlerin buna uyum sağlamasına neden olabilir. Elbette ulus devletler karbon emisyonlarını düşürmek istiyor ancak burada verilen bir ödün de dikkat çekiyor. Devletlerin ekonomileri, onlar için “değer” üretiyor. Bu değer ise vergi ve kontrolleri altındaki insanların sayısı olarak ortaya çıkıyor.

Karbon emisyonları bu sistem içinde bir maliyet olarak görülüyor ve tam anlamıyla “ziyan” olarak tanımlanmıyor. Bitcoin’in karbon emisyonunu eleştiren birçok kişi ise yalnızca “ziyan” üzerine odaklanıyor. Bu şekilde kategorize edildiğinde ise daha az karbon emisyonlu enerji kaynaklarına geçilmesi gibi gelişmeler, Bitcoin karşıtlarını yine de mutlu etmeyecek.

Jim Cramer: Hiperenflasyon ihtimali masadan kalktı

Bitcoin’le altın arasındaki doğru tercih

FED hamlesinin ardından küresel yatırımcılar dolar biriktiriyor