Tiyatronun usta ismi Göktay Tosun’un sırları

7 / 10

---

“EVLENDİK, KARAR VERDİK, İNGİLTERE’YE GİTTİK”

-İngiltere’ye yerleşmeye kararı nasıl, ne zaman aldınız?

Göktay Tosun: İngiltere’ye yerleşme kararım, evlilikle beraber oldu. Aslında ortak bir karar oldu. Gidelim buralardan dedik ve gitmeye karar verdik. Biz daha yeni evlendik, geçen sene 25 Eylül’de evlendik. Ben Mart’ta evlenme teklif ettim, Mayıs-Haziran’da bir bakalım araştıralım dedik. Baktık, Ağustos’ta netleştik. Hatta bir hafta gittik, orayı gezdik, tamam biz burada yaşarız dedik.

Ama bu hiç kolay bir karar değil. Özellikle benim için değil. Ben çünkü mesleğimi bıraktığımı düşündüm biran. En azından bir süre. Kendimi orada oturtana kadar. Ama hem şanslıymışım, hem tiyatro beni çok seviyormuş herhalde tiyatroya başladım.

Tamamen tesadüf oldu. 10 senedir görmediğim bir arkadaşımın orada olduğunu duydum. O da bir restoran işletiyordu. Önce facebooktan yazıştık, sonra onu görmeye gittim. O da drama dersleri veriyor, bir yandan çalışıyor. Derken, bir gün aradı beni, “Benim eskiden çalıştığım grup oyuncu arıyor. Oyuncuları gitmek durumunda kalmış, daha oyun çıkmamış. Beni çağırdılar ama benim çok vaktim de yok, bir de rol sana daha uygun galiba” dedi. O da çok yüreklice bir hareketti, çok sağolsun. Gittik, beraber odeyşın verdik. Yönetmen Barış Celiloğlu beni tercih etti. Ben daha orada vizemi bekliyordum. Ne olacağım belli değildi, belki ret alacaktım. Bütün bunlar göze alındı, yönetmen de göze aldı. Dedim ki, ya ret alırsam ben ne yapacağım? O da, dönersin bir turist vizesi alır oyunları oynar geri gidersin, dedi. Büyük risk aldık. Ama çok şükür reddedilmedik. Vizemizi aldık. Ve oyuna başladık. Oyun başlayınca ben oradaki Türk topluluk ile özellikle tiyatro yapanlarla tanışmaya başladım. Çok güzel arkadaşlıklar oldu. Diyorum ki şanslıyım veya tiyatro beni çok seviyor.

İnanın ben kendime üç sene vermiştim. 3 sene mesleğimle ilgili hiçbir şey yapmam herhalde diyordum. Orada hayatı oturtmaya çalışırım, eşimi destek olurum diye düşünüyordum. Çünkü istiyordum ki, kendi mesleğini yapsın. Heykeltıraş, o da sanatçı. Sonuçta sanatın içinde kalacaktım. Beraber workshop’lar yapmayı planladık. Bulabilirsem, Türklere drama dersi veririm diye düşünüyordum. İngilizcemi geliştirip, İngilizce de verebilirim diyordum. Bunları hayal ediyordum ki, hepsinin içine düştüm.