İşte bankacılıkta duayen bir isim: Nejat Bilginer

4 / 9

---

HÜSNÜ ÖZYEĞİN, BURHAN KARAÇAM, TÜRK BANKACILIĞINDA ÖNCÜDÜR

-Pamukbank kökenli bankacılar, şimdi birçok bankada üst düzey yönetici, bu konuda ne düşünüyorsunuz?

Nejat Bilginer: O dönemden kalanlar şu anda aktif olarak çalışıyorlar. Mesela Hüsnü Özyeğin, Finansbank’ı büyütürken büyük ölçüde yararlanmıştır bu kadrodan. Tabii insan sorumluluk hissediyor. Az değil 5 bin kişi çalışıyordu Pamukbank’ta. Ayrılmam çok zor oldu. Son ona kadar çoğumuz orada kaldık. Pamukbank piyasaya giren, kredi veren bir bankaydı. El konulma gerekçesi ayrı bir konu. Hakikaten o dönemde o insanlarla beraber olmak benim için gurur verici. Çok kaliteli ve güzel dostlarım var. Dostlar, arkadaşlar insanı zenginleştirir. 3-5 ayda bir toplanırız birçoğuyla; yemek yeriz, konuşuruz. İnsan bu noktaya gelince, geriye baktığında yaptığı yatırımları maddi olarak görmüyor, dostluklar olarak görüyor.

-Efsane bankacılar denilen bankacıların birçoğu bir şekilde Çukurova Grubu’yla çalışmış. Sizce bu bir tesadüf mü?

Nejat Bilginer: Yapı Kredi ile Pamukbank gibi iki büyük banka, grubundu. Bu işler şöyle oluyor; birini getiriyorsunuz işin başına, mesela Hüsnü Özyeğin o zaman 30-31 yaşında, Mehmet Bey de aynı yaşlarda; okuldan arkadaşlıkları ve dostlukları da var. Hüsnü Bey’i genel müdürlüğe getirdi üsnü HühHMehmet Bey; kendisi çok işlerin içine giren biri değildi, Hüsnü Bey’in önünü açtı. Dolayısıyla orada yetişen insanlar piyasada yetişmiş oldu. Müşteri ön plana geldi bankacılıkta. Yapı Kredi ile Pamukbank o dönemde teknolojide de öncüydü. Yapı Kredi’de Hüsnü Bey’den sonra Burhan Karaçam’ın çok emekleri vardır. Bunlar öncüdür ve Türk bankacılığını geliştirmiştir. Mesela Pamukbank, Türkiye’de fotoğraflı kredi kartını ilk çıkaran bankadır. Dünyada da üçüncüdür bildiğim kadarıyla…

-Yeni nesil bankacıları nasıl buluyorsunuz?

Nejat Bilginer: Daha iyi yetişmiş, büyük ölçüde dünya ile bütünleşmiş, yaratıcı ve hırslı, yeniliklere açık, doğrudan iletişime önem veriyorlar. 1976’da bankacılığa başladığım zaman daha klasik bankacılık yapılıyordu. Enflasyon civarında faiz verdiğinde mevduat müşterisi zaten geliyordu.  Tacirlere de kredi veriliyordu. Fazla rekabeti yoktu. Şube müdürlerinin odasına girmek, müşteri için bile zor olduğu bir dönemdi. Kırılma noktası 1980’den sonra başlar. Hüsnü Özyeğin, o zamanlarda bankacı olmayanlardan bankacı yarattı. Yabancı dil bilenleri bankaya kazandırmak, ileriye dönük yatırım yapmak için MT programları başlattık. Ondan sonra kadrolar değişti, bankacılıkta rekabet başladı. O dönemlerde kimse bankacı olmak istemezdi. Boğaziçi, ODTÜ’ye kariyer görüşmeleri yapmaya gidince kimse gelmezdi. Herkesin aklında sanayi şirketleri, danışmanlık şirketleri vardı. O kırılma noktasından sonra teknoloji de geldi. Teknoloji hem sürati, hem de müşteriyi temsil ediyor…