Lübnan'daki ekonomik çöküşün perde arkası!

7 / 9

4 Ağustos 2020’de, dünyanın en büyük nükleer olmayan patlamalarından biri, Beyrut’un bir kısmını haritadan sildi, bir kısmını da yaşanamaz hale getirdi. 218 kişi öldü, binlerce kişi yaralandı. On binlerce kişi de evlerini kaybetti. Aradan üç yıl geçmesine karşın şimdiye dek bir yetkili ceza almadı, soruşturma da ilerlemedi.

Peki, birbirleriyle anlaşamamalarıyla meşhur Lübnanlı siyasetçiler, nasıl oldu da mesele kendi akıbetleri olduğunda birden saflarını sıklaştırmayı başardı.

Lina Khatib’e göre, “Lübnan’da yönetici seçkinlerin çok büyük siyasi anlaşmazlıkları olsa da, bu işlevsiz statükodan çıkar sağlıyorlar. Khatib "Ne zaman bu statükoya halk gösterileri ya da liman patlamasından sonraki hesap verme çağrıları gibi tehditler algılasalar bir araya gelirler” diyor.

‘Her derde deva’ petrol ve doğalgaz

Tüm bu umutsuzluk hali içinde Fransız enerji devi Total’in Lübnan kıyılarına yolladığı, petrol ve doğalgaz sondaj platformu ekonomik çöküşten çıkmak için umut ışığı oldu. Ya da çaresiz halka umut diye “pazarlandı”.

Hizbullah’ın geçici kabinedeki üyelerinden Kamu İşleri ve Ulaştırma Bakanı Ali Hamie, “Bu Lübnan için hayatta kalma meselesi. İnşallah yıl sona ermeden olumlu sonuçlar alınacak ve Lübnan enerji üreten bir ülke olacak. Bu bir umut ışığı veriyor” dedi.

Bu umut ışığı, Lübnan’ın geçen yıl İsrail ile imzaladığı Deniz Yetki Anlaşması'yla mümkün oldu.