İşte Erdoğan’ın konuşmasından satır başları:

Konuşmamın hemen başında öğretmenler gününde tüm öğretmenlerimiz için kutlu olmasını diliyorum. Tüm öğretmenlerimize bu anlamlı gün vesilesiyle şahsım ülkem ve aziz milletim adına sonsuz şükranlarımı ifade ediyorum. zaten bu akşam Ankara’da Cumhurbaşkanlığı Sarayı’nda 81 vilayetimizden gelecek öğretmenlerimizle bir arada olacağız, öğretmenler günümüzü beraber kutlayacağız.

“ASIL OLAN ÖNCE DİNLEMEK SONRA DA DİNLETEBİLMEKTİR”

Kadın ve demokrasi derneği KADEM, 8 Mart 2013 tarihinde kuruldu ve yaklaşık 1,5 yıllık geçmişi olmasına rağmen ses getiren dikkat çeken uyaran ve uyandıran çok sayıda faaliyete başarıyla imza attı. KADEM mevcut tüm diğer sivil toplum örgütlerine nazaran farkını çok net biçimde ortaya koydu. Bu fikrini masada ortaya koymak başka bir şey, hizmetle ortaya koymak başka bir şey ama birde toplum içerisinde gerilimler meydana getirmek suretiyle acaba sesimi duyurabilir miyim demek başka bir şey. Asıl olan önce dinlemek sonra da dinletebilmektir. Türkiye’nin kadın sorunlarına farklı açılımlar getiren bir derneğe gerçekten ihtiyacı vardı.

KADEM kısa zamanda bu ihtiyacı karşılar konuma geldi. Uluslararası kadın ve adalet zirvesinin esasında KADEM’in o farklı bakış açısını yansıtan çok önemli bir etkinlik olacağına inanıyorum. Modern dünyada insana ve insanlığa ilişkin her meselenin bir şekilde ele alındığını biliyoruz. Ama sorunlara karşı bütüncül adil yaklaşım ortaya konulmadığını görüyoruz. Zihinlerin ve vicdanların kompartımanlara bölmelere ayrıldığı kendi ilgi alanlarına yoğunlaşan kesimlerin başka dünyalara duyarsız hale geldiği bir çağda yaşıyoruz. Bunun onlarca yüzlerce örneği var. Çevre konusunda aşırı duyarlılık kesim gösteren kimselerin silahlanma konusunda duyarsız kaldığını görüyorsunuz. Başka ülkelerin çevre sorunlarına karşı hassas olanların, kendi ülkelerinin çevreye verdiği zarar karşı duyarsız kaldığına şahit olduğunu görüyorsunuz.

“İNSAN KATLİAMLARINA GÖZLERİNİ KAPATIYORLAR”

Dünyada özellikle çevre konusunda atılan adımlar, demokraside çok ileriyiz diyen ülkelerde aynı hassasiyetin olmadığını görüyorsunuz. Belli ülkelerde en küçük insan hakları ihlalini çok büyük meseleler haline getirenlerin, başka ülkelerdeki demokrasi katliamlarına insan katliamlarına gözlerini kapattıklarını görüyorsunuz.

“SÖYLEDİĞİMLE KALIYORUM”

Fok balıklarının avlanmasını küresel mesele haline getirenlerin, Suriye’de Filistin’de binlerce çocuğun kadının katledilmesine en küçük bir duyarlılık göstermediğini görüyorsunuz. Suriye’de 300 bini aşkın insan öldürüldü. Hala dünyadan ses yok. Kendileriyle görüşüyorum, ama söylediklerimle kalıyorum.

“DÜN BİR MİSAFİRİM VARDI…”

En ufak hassasiyetleri yok. Tek hassasiyetleri var petrol. İşte kucağında yavrusuyla ölen, dün bir misafirim vardı 30 yaşındaki evladının Mısır’da helikopterlerden nasıl öldürüldüğünü anlatıyor, göz yaşlarıyla yanımızda hakikaten eşimle beraber dinledik evimde, o tabloyu bize sergiledi.

“BATSIN BU DÜNYA”

Ben uluslararası mahkemeye gidebilecek miyim, ülkemde açamıyorum diyor. Böyle bir dünyada yaşıyoruz. Onlarca yüzlerce binlerce örneği var bunun. Bütün bu çifte standartlar bu ikircikli yaklaşımlar aslında sorunların çözümünde en büyük eksiğin adalet duygusunun olduğunu bizlere gösteriyor. Hani bizim Gencebayımız var ya, batsın bu dünya diyor ya, işte batsın bu dünya.