Yüksek faize her fırsatta karşı olduğunu belirten Başbakan Tayyip Erdoğan dün de Merkez Bankası'nın acil toplanıp faizleri düşürmesi gerektiğini söyledi. Erdoğan'ın bu sözleri doların değer kazanmasına yol açtı. Ekonomist Uğur Gürses, Radikal'deki köşesinde Erdoğan'ın çağrısı ve Merkez Bankası üzerindeki etkilerini yazdı. İşte o yazı:

Başbakan Erdoğan Merkez Bankası nasıl Para Politikası Kurulu’nu olağanüstü toplayıp faiz artırdıysa aynı biçimde yine olağanüstü toplanıp faizleri indirsin istiyor.

Bunu da yatırımların artması için istediğini not etti. Sözlerine tam olarak bakılırsa Merkez Bankası’nın faiz artırma nedenlerinin seçim sonrasında ortadan kalktığını düşünüyor. 17 Aralık’la başlayan süreçte ortaya çıkan siyasal krizin, seçimde Ak Parti’nin yüzde 45 oy almasıyla ortadan kalktığını düşünüyor olmalı ki; Merkez Bankası’nı da geriye dönmesi çağrısını yapıyor. İşin doğrusu; son bir haftada mali piyasalardaki iyileşme, borsa artışı gelişen piyasaların tümüne para girişi olması nedeniyle gerçekleşti, Türkiye’ye özgü değildi.
Öte taraftan, Merkez Bankası’nın Ocak sonunda faizleri artırma nedenleri ortadan kalkmadığı gibi tersine bu nedenler güçleniyor; enflasyon yükselişte, ana enflasyon eğilimi olan çekirdek enflasyon da iki haneye dayandı. Bugün uyguladığı faiz oranı yüzde 10, çekirdek enflasyon yüzde 9.3’te.

İşte bu yüzden önceki gün Londra’daki yatırımcılara sıkı politikadan gevşeme yok mesajını veren Merkez Bankası Başkanı Erdem Başçı’nın işi zor. Diyelim ki; banka bu çağrıyı dinleyerek faizleri indirmek için toplandı. Ya da 24 Nisan tarihindeki PPK toplantısında faiz indirdi. Ne olur? Merkez Bankası kaybetmiş olduğu itibarı Ocak sonundaki faiz artışı ile biraz olsun telafi etmişti. Bu çağrıya uyarak yapacağı bir faiz indirimiyle, yeniden yerine koyması güç bir biçimde bu itibarı kaybeder. Döviz kurunda artış kendini gösterir. Daha önce yaşadığımız tüm döngüler yeniden tekrarlanır; ekonomide bir süre birkaç puan düşük faizle yaşamak için sonunda yine 4-5 puanlık faiz artışı yapmak zorunda kalırız. Aynen 2011’de ve 2014 başında yaşadığımız gibi.

Merkez Bankası’na faiz indirme baskısı yapan siyasetçiler, ne yazık ki uzun vadeli faizler üzerinde bir risk primi oluşmasını sağlıyor. Oysa işini yapan bir merkez bankası, orta vadede faizlerin düşmesini sağlıyor.