Cemaat'le AK Parti geriliminin ardından Cemaat'le ana muhalefet partisi CHP'nin ilişkileri çok dikkat çekti. Bu karmaşık ortamdan anlaşılan en net konu Cemaat ve CHP'nin işbirliği ya da bir ittifak içerisinde olduğu. Vatan gazetesi Ruşen Çakır bu olayı geçmişte AK Parti ve Cemaat ilişkisine benzetti. Eskiden AK Parti ile olan Cemaat şimdi CHP ile aynı durumda... Düşmanları ortak peki bu birliktelik ne zamana kadar sürer?

Ruşen Çakır'ın yazısının bir kısmı;

CHP liderinin Meclis kürsüsünden kayıtları dinletmesini onaylayanların bazı gerekçeleriyse şöyle:

1) Türkiye’de başta iktidar partisi olmak üzere mevcut siyasi partilerin zaten etik değerlerle fazla ilişkilerinin olmaması;

2) Bu bağlamda AKP liderinin, daha önce kendisine ve partisine dokunmayan benzer kayıtlara karşı ciddi hiçbir girişimde bulunmaması, hatta siyasi rakipleriyle ilgili kayıtları Meclis kürsüsü ve seçim meydanlarında fazlasıyla diline dolaması;

3) Hükümetin medya üzerindeki kesif kontrolü nedeniyle kamuoyunun haber değeri olan bu kayıtlardan haberdar olamaması ve CHP liderinin bu yolla medyaya uygulanan ablukayı kısmen de olsa kırabilmesi...

İttifak mı işbirliği mi?

Olayın bir diğer boyutu hiç kuşkusuz, bu kayıtlar aracılığıyla CHP ile Gülen cemaati arasındaki ilişkilerin alabildiğine gelişmesi. Zaman Gazetesi’nin dünkü birinci sayfasına bakıldığında ne kastettiğim çok iyi anlaşılacaktır. Bütün sayfa baba-oğul Erdoğanların kayıtlarına hasredilmiş. Göbekte, grup toplantısında konuşan Kılıçdaroğlu resmi ve “Kayıtları incelettik, Ağrı Dağı kadar gerçek“ sözleri. Sayfanın solundaysa kaydın dökümü “İşte Kılıçdaroğlu’nun Meclis’te okuduğu tapeler“ başlığıyla verilmiş.

Ergenekon, Balyoz gibi süreçlerde, cemaatin devlet içindeki kadrolarının temin ettiği (veya ürettiği) belgeler ilkin Taraf Gazetesi’nde yayınlanır, cemaat medyası da ertesi gün ona referans vererek bunları yaygınlaştırırdı. Bu sefer mayınlı sahayı geçmede CHP’den istifade ettiği anlaşılıyor.

Dünkü yazımda CHP ile Gülen cemaati arasında “ittifak görüntüsü“nün ortaya çıktığını söylediğim için bazı okuyuculardan tepki almıştım. Diyelim ki bir ittifak söz konusu değil, ama iki haftadır, salı günleri bu iki yapı arasında, ikisinin de kârlı çıktığı (dolaysıyla memnun olduğu) bir “işbirliği“ne tanık oluyoruz.

Peki bu nereye kadar sürer? Dün hükümet ile cemaat ortak düşmana karşı işbirliği yaptılar ve zafere ulaştıktan kısa süre sonra birbirleriyle savaşmaya başladılar. CHP ile cemaat işbirliği de ortak düşmanı (Erdoğan) alt etmeyle sonuçlanabilir. Ama sonrası meçhul...