Mahkemenin aldığı emsal teşkil edecek kararda, işçinin mesaiye sürekli olarak geç gelmesinin işveren açısından geçerli fesih nedeni olduğu vurgulandı. Bir çalışan, 1-17 Ağustos 2011 arasında işe geç geldiği gerekçesiyle işten çıkarıldı. Konu yargıya taşındı.
Yerel mahkeme, mesaiye geç kalmayı alışkanlık haline getirdiği ileri sürülen kişinin işe iadesi yönünde karar verdi. İşveren, yerel mahkemenin kararını temyiz etti.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi, mahkemeye sunulan belgelerden davacının 1-17 Ağustos 2011 arasında hemen hemen her gün bazen 4 saati aşar şekilde mesaiye geç gelmeyi alışkanlık haline getirdiğini belirledi. Daire, işe iadesine karar verilmesini usul ve yasaya aykırı buldu.