Uluslararası arenedaki hemen her başarısızlığın bahanesi daha önceleri "Türk'ün Türk'ten başka dostu yok" idi. Şimi bunun yerini "Bizi Müslüman olduğumuz için ilerine almıyorlar, dışlıyorlar" aldı. Peki bu söylemler ne kadar gerçekçi? Hürriyet yazarı Taha Akyol, zaman zaman görüşleri fazla muhafazakar bulunsa da bu konuda hayli eleştirel bir yazı kaleme almış bugünkü yazısında.
İşte Akyol'un "İslam olimpiyatları" fikriyle ilgili yorumu;
Müslümanlar dünya nüfusunun yüzde 20’sini oluşturuyorlar, fakat dünya bilim üretiminin sadece yüzde 5’ini yapıyorlar, hatta yaklaşık olarak yüzde beşini.
“İslam olimpiyatları” gibi dahiyane buluşlardan önce bu gerçeği düşünmek gerekir.
“Buluş” deyince bir veriden daha bahsetmek isterim. İsrail’de patent sayısı, toplam Arap ülkelerinin dokuz katıdır!
Bunları öncelikle AKP milletvekili Sayın Sadık Yakut’un dikkatine sunmak istiyorum. Malum, “Biz de Türk ve Müslüman ülkeler olimpiyatları düzenleyelim” demişti.
Biraz daha yakından bakalım mı?
ARAP ORTADOĞUSU
Omran Bakoush’un “Arap dünyası diğer Ortadoğu ülkelerinin gerisinde...” diye bilimsel bir makalesi var. Orada gördüm, 16 Ortadoğu Arap ülkesinde 2001-2005 arasında indekse giren biyoloji-tıp yayınlarının toplam sayısı 14.374’tür. Türkiye’ninki 25.645’tir. Türkiye’nin başarısı açık... Neden acaba?
Kestirmeden hüküm vermeyin; “araştırmak” lazım.
Bakoush, bahsettiğim yazısında Ortadoğu Araplarının, aynı bölgedeki Türkiye, İsrail ve İran’a göre bilimde geri kaldığını anlatıyor.
Bizim ULAKBİM yayınlarında da görülür, İran bilim alanında Türkiye’nin gerisinde, Arap ülkelerinin hepsinin önündedir. İran İslamcı bir ülke olduğu gibi, Arap dünyasına ilişkin veriler de “Arap Baharı”ndan önceki rejimlere aittir. “Bahar” kargaşasıyla birkaç parmak daha gerilemiş olabilirler.
Başka bir dikkat çekici veri daha: Arap Ortadoğusu’nda vaziyet böyle fakat Kuzey Afrika’daki Arap ülkelerinde bilim gelişiyor! Fouad Mrad’ın araştırmasına internetten ulaşabilirsiniz: 2006’ya kadarki süreçte, hiçbir Ortadoğu Arap ülkesinin bilimsel yayınları yılda 500’ü bulamamış, ama mesela Tunus’ta 1000’i aşmış.
“Arap Baharı”nın Kuzey Afrika’da daha istikrarlı, Ortadoğu’da ise çok kaotik olması da anlamlı değil mi?
Aynı din, aynı ırk, ama bir şeyler farklı ki, sonuç farklı.
ÖLÇÜSÜZ HEYECANLAR
İslam dünyasının geri kalmasındaki sebepler çok karmaşıktır. Uzman tarihçiler arasında da görüş birliği yoktur. Herhalde bugün temel ihtiyaç, taşkın “heyecan”lar değil, “araştırma” zihniyetidir. Bırakın İslam olimpiyatları fantazisini, bilim ve teknoloji yarışının neresindeyiz, ona bakmak gerekir.
Daha önce Erbakan’ın “İslam NATO’su, İslam parası” gibi sloganlarını hatırlatarak yazmıştım. Kavramların önüne ulvi unvanlar koyarak heyecanlanmak boşunadır. Bu kavramların realitedeki karşılığının ne olduğunu “araştırmak” daha önemlidir.
Ortadoğu’ya bakınız, son yirmi yıldır politik ve sosyal aktör haline gelen İslamcılar da, onlardan önceki seküler milliyetçiler, sosyalistler falan da çok coşkuluydular ama vaziyet ortada.
Mao Çini’ndeki yıkıcı coşkuları, bugünkü Çin’deki pragmatik rasyonalizmi de düşünmek lazım.
ARABAYI DEVİRMEYELİM
İsrail’in patent sayısı, laboratuvar sayısı, kütüphane ve yayın sayısı eğer senden kat kat fazla ise, istediğin kadar Siyonizm nutku at, ateşli mitingler yap, bombalar patlat, kendini tüketirsin.
Bütün Arap dünyası yılda 5 bin, Amerika ise yılda 160.000 bilimsel kitap yayınlıyorsa istediğin kadar emperyalizme karşı nutuk at, boşuna.
Herhalde Türkiye’nin başarısı küçümsenemez; bilimde, ekonomide, dışa açılmada... Aman diyorum, Ortadoğu türü kontrolsüz heyecanlara kapılarak Türkiye arabasını devirmeyelim. Bunun yolu, bizi vuruşturacak heyecan konularından, bizi düşündürecek soğukkanlı konulara zihinlerimizi yöneltmek olsa gerek.