İşte Okan Müderrisoğlu'nun Sabah gazetesindeki "Teşekkürler Tevfik Bey" başlıklı yazısı:
Dönemin Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer'in, bürokrat kararnamelerini "istihbarat notları" ile veto ettiği günlerdi. 2003'te, ilk kez duyduğumuz bir ismin kararnamesi de Çankaya Köşkü'nde bekletilmişti. Sezer, "Çok genç. Bu işi yapabilir mi?" diye kaygı beyan etmişti. Sonunda o kararnameyi imzaladı. Aradan 4 yıl geçti. İsim arayışları başladı. Deyim yerindeyse ihale yine onun üstünde kaldı. Kararnamesi bir kez daha Köşk'e gönderildi. Sezer'in en hızlı onayladığı atamalardan biri onun ikinci kararnamesi oldu.
***
Nisan başında görev süresi dolacak olan BDDK Başkanı Tevfik Bilgin'den söz ediyoruz. Kuşkusuz her memur, kendisine tevdi edilen görevi yasalar çerçevesinde, basiretle yerine getirmek zorundadır. Ama görevinin hakkını verenlere bu millet "teşekkür" borçludur. Bilgin, BDDK'da düne takılmadı. Önceki yönetimleri çarmıha germedi. Önüne baktı. İhtiyatı elden bırakmadı. Küresel krizde Türk bankaları dimdik ayakta kaldı ise bunda Hükümet'in cesur duruşu kadar BDDK Başkanı Bilgin'in aldığı kararların da payı vardır.
***
BDDK, özerk kurul deneyiminin en çarpıcı örneğidir. İmar Bankası skandalında ödenen bedel, global türbülanstan başarıyla çıkan bankalara duyulan finansal güvenle birlikte düşünülmelidir. Mutlak bağımsızlık yoktur. Davul siyasetçinin sırtında, tokmak bürokratın elinde modeli Türkiye'de işlememiştir. Hükümetin genel politikalarını gözeten, idari ve mali kararlarında etki altında kalmayan kurul çalışmasının mümkün olabildiği de görülmüştür. Geçen hafta bankacıların Bilgin için düzenlediği veda yemeği, bir teamülün habercisidir. Şimdi sıra, siyasi otoritenin sergilemesi gereken tavra gelmiştir. Bilgin, "Ne Başbakanımız ne de çalıştığım üç bakan (Şener, Ekren, Babacan), bir kez bile 'Şunu şöyle yap' diye telkinde bulunmadı. Haklarını inkâr edemem" demiştir. O halde, genç yaşta mühim deneyim sahibi olan eski BDDK Başkanı'ndan devlet, farklı alanlarda istifade edebilmelidir!
Olmuyor üstadım olmuyor!
Bir kez daha yazayım ve mola vereyim... Kamu yetkisi kullanırken dönemsel olarak kendisine güç vehmedenleri bekleyen akıbeti hatırlatayım. Teşbihte hata olmaz...
Osman Ünsal, 1990'lı yılların ekonomi bürokrasisindeki simge isimdi. Çok zeki ve pratik bir insandı. Özünde iyiydi. Ama hırsı, aklının önünde gidiyordu. Öylesine kritik görevler üstlenmişti ki... Gün geldi, devir değişti. Ve onu, önemli işlerde rol almaya teşvik edenlere ve devlete sitemini şu sözlerle dile getirdi:
"39 yaşında Başbakanlık Müsteşarlığı'ndan emekli oldum!"
Ünsal, daha sonra özel sektöre geçti ve kabuğuna çekildi. Bir daha hiç medyatik olmadı.
Bugün Maliye'de, SGK'da, Devlet Personel'de müsteşarlık, başkanlık koltuğunda oturanlar da bizler gibi 40'lı yaşlarda. Büyük ihtimalle o koltuklarda emekliliğe kadar kalamayacaklar. Olsa olsa renkli vesikalıkları biraz büyütülerek kurumun duvarlarından birine asılacak ve solup gidecek. Ama geriye yaptıkları icraatlar kalacak. Ya adalet duygusu ile yad edilecekler ya da hırs ve inat uğruna değiştirmedikleri sorunlu kararları ile anılacaklar... Zaman acımasız olduğu kadar gerçekçi bir dosttur. Bekleyip göreceğiz. Özellikle maliyedeki o hesap er veya geç Bağdat'tan dönecek...
Yazdır