2 Aralık Cuma günü bir iş gezisine gitmek üzere Atatürk Havaalanı’na gittim. Oradaki yaşanan hırsızlık olayı Türkiye’deki havaalanlarının güvenlik zafiyetinin bir örneği.
Atatürk Havaalanı Turkish Airlines 11.55 İstanbul -Trabzon uçağına binerken verdiğim bagaj çantamda notebook'um vardı. Ancak Trabzon'a vardığımızda bagajı alır almaz kontrol ettim ve bilgisayarımın olmadığını daha güvenlikten çıkmadan fark ettim. Hemen güvenlik görevlisine bildirdim Trabzon Havaalanı kayıp eşya bölümüne yönlendirildim ve valizimin içinden bilgisayarımın çalındığına dair tutanak tutturdum, oradan hemen havaalanı karakoluna giderek orada da gerekli tutanak işlemlerini yaptırdım.
Yani bir vatandaş olarak gerekli şikayet merciilerini kullanmayı deneyerek içinde özel ve iş dosyalarımın bulunduğu bilgisayarımın çalındığını ihbar ettim. İşte o andan itibaren ne kadar küçük kaldığımızı, Türk Havayolları, Atatürk Havaalanı, Trabzon Havaalanı gibi kurumların aslında malımızı emanet ederek güvenerek seyahat edemeyeceğimiz kurum ve kuruluşlar olduğunu anladım.
Daha en başından oradaki görevli memurların havaalanında bu gibi çalma olaylarını kanıksadığını ve normal karşıladığını gördüm. Trabzon'daki havaalanında işlemler 1 saate kadar sürdü, kamera kayıtlarını inceleyecek kişi yerinde olmadığından görevli polis memuru fotoğrafımı çekti güya fotoğrafıma bakıp kayıtları inceleyeceklermiş. Oradan dilekçe verip ayrıldım kamera kayıtlarını inceleyeceklerini söylediler. İş için gittiğim toplantıya da katılamadım yetişemedim. İş dosyalarımın bulunduğu bilgisayarımı yanıma almıştım bütün dosyalar içinde gitti, işlerimi de yapamadım.
3 Aralık Cumartesi dönüş uçağım saat 16.55'teydi Anadolu Jet'ten Trabzon-İstanbul Sabiha Gökçen seferi ile. Ancak uçağın kalkmasına 10 dakika kala uçağın 3 saat 10 dakika rötar yaptığını anons ettiler, 3 buçuk saat sonra ise Türk Havayolları uçağı ile zorunlu olarak Atatürk Havaalanı'na inişli uçağa yönlendirildik. Böylece saat 23:10' da İstanbul'a varabildik. Şaka gibi, yani bir ara Terminal filmindeki gibi hissettim kendimi bir türlü evime varamıyordum ve valizimin içinin açılıyor olması, eşyamın çalınması o kadar normaldi ki...
Atatürk Havaalanı'na inmişken kamera kayıtlarını incelemek istedim. Kayıtlarda güvenlik kontrolünden ilk geçtiğim yerde notebook'u çıkardığım, kontrolden geçtiğim ve geçtikten sonra cihazı valizime koyarak biletimi almaya gittiğim bileti alarak bagajı görevliye bıraktığım görülüyor. Sonra? Sonrası muallak. Çünkü 'şut' dedikleri bir alan var; bagajların yüklenip boşaltıldığı alan. Orası kör noktaymış kameralar var ama, sürekli dönen bir kamera. Memura buradan sonraki işlem ne diye sordum. Yapabileceğimiz bir şey yok dedi kameralar bu kadar. Bundan sonrası savcılığın işi, savcılık da kameralarda çalan kişinin görülemeyeceği için ispatlanamayacağını için takipsizlik kararı verir dediler, bir çaresizlik aşısı da buradan. Kamera kayıtları görüntülerimin bulunduğu süreleri yazdığımız bir dilekçe de burada verdim ve savcılığa suç duyurusunda bulundum. Oradaki memurlar da, bagajları kimler yüklüyor bilmiyor: Kimi taşeron firmalar diyor kimi Havaş kimi de TAV diyor. Belli değil midir o gün orada o saatlerde çalışan kişiler diye soruyorum ama kimseyi suçlayamazsın ki diyorlar.
Beklerken soruyorum merakımdan, günde kaç olay oluyor? Günde en az 3-5 tane oluyormuş. O da benim gibi müracaat edenlerin sayısı. Bir de ülkesine gittikten sonra fark edenler, uğraşmak istemeyenler vs. var.
Sonuç THY' de çok büyük bir güvenlik zaafı var ve herkes her şeyi bilmesine rağmen her şey gayet olağan ve normal karşılanıyor. Globally Yours sözlerinin hiçbir anlamı yok güvensiz uçuşlar dileriz, eşyalarınız çalınabilir.
Kurum, kurumun içindeki kuruluşlar, hepsi koca bir güvenlik zaafı içerisinde. Ben de bir vatandaş olarak bu zaafın giderilmesi için gerekenin yapılması için takip etmek istiyorum.
Yazdır