İKİ hafta önce gecenin geç saati telefonum çaldı.
Benim telefon, bırakın gece geç saati, gündüz bile pek çalmadığı için panikledim doğrusu.
Açtım. Arayan “İş bitti” dedi.
Biten işin ne olduğunu tahmin ettim. Çünkü arayan kişi, Türkiye’de “o işi bitirmek” için bulunuyordu.
“Emin misin?” diye sordum.
“Eminim. Yarın sabah saat 10.00’da imzaları atıyoruz. Bütün detaylar halloldu” dedi.
“İmzayı atmadan kesin konuşma. Hatta imzayı attıktan sonra bile kesin konuşma. Siz o adamı tanımazsınız. Bak yarın masaya yeni şartlarla oturursa hiç şaşırmayın” dedim.
“Şart falan kalmadı. Her şeyi hallettik. Yarına imza kaldı” dedi.
“O zaman hayırlı olsun” dedim.
Gülerek kapadım telefonu.
İşin bittiğine hiç ama hiç inanamıyordum.
Ertesi gün öğlene doğru telefonum yine çaldı. Numarayı görünce gülümsedim yine.
Açtım.
“Tamam mı?” diye sordum.
Okkalı bir küfür geldi.
Tamam değildi. İmzayı atmak için oturdukları masada, yeni bir durumla karşılaşmışlardı.
Karşılarındaki işadamı, “Biz düşündük. Bu fiyat çok düşük geldi. En az 200 milyon dolar daha fazla bekliyoruz” demişti ve işi bitirdiğini zanneden yabancı fon masadan kalkmıştı.
Üstelik bu durum ilk kez de olmuyordu.
“Sen haklı çıktın” dedi.
Herhalde anladınız. Bahsettiğim hikâye Doğan Grubu’nun bir kısım varlıklarının satış hikâyesi.
En yüksek teklifi veren ve masada bu teklifi biraz daha yükselten grup Doğan’ın ayak oyunlarını aşamamış ve sonunda bezip vazgeçmişti.
Diğerleri gibi.
Doğan her seferinde fiyat artırdı, grup fiyat çalışmaları yaptı ancak tekrar tekrar fiyat artışı masadan çekilmelerine neden oldu.
İddialara göre bunun perde arkasında Doğan Yayın Holding’in satıştan vazgeçme konusunda hükümetle mutabakat sağladığı bilgisi yatıyor.
Doğan Grubu’nun aileden olan yöneticileri, Ankara’da çok çok üst düzey bir görüşme yaptılar ve grubun Doğan Ailesi’nde kalması konusunda mutabakata vardılar.
Bu mutabakatta hükümetin yerli bir medya grubunu, bir ucu dışarıda, büyük ve uluslararası bir medya grubuna tercih etmesi etken olmuş.
Bilenler öyle diyor. Doğan’ı dize getirme formülünün artık bilindiğini, grubun biat ettiğini ve bundan sonra sıkıntı yaratmayacağını düşünen iktidar, Ortadoğu’da meydana gelen olaylardan sonra dış bağlantılı ve sermaye yapısı tam olarak çözülemeyecek bir medya grubunun Türkiye için “iyi olmadığı” görüşüne varmış.
Doğan Yayın’ın 1 milyar liralık sermaye artırımı kararı da bu nedenle alındı.
Bu rakamın 200 milyon lirası halka açık bölümü temsilen yatırımcılardan gelecek. Geri kalanı ise POAŞ’ı satan Doğan Holding tarafından konulacak. Bu rakamın 300-400 milyon lirasıyla Maliye ile vergi barışı kapsamında anlaşma sağlanacak. Ve Doğan’ın eli rahatlayacak. Bu arada da satıştan tamamen vazgeçilecek. Medya varlıkları Doğan’da kalacak. Böylece medyada güçlü bir sermayeye sahip olan yabancı girişi de engellenmiş olacak.
Doğan artık satılık değil.
En azından yabancı bir medya grubuna parayla...
Not: Bu yeni durumun yolunu dün Fehmi Koru yapmış, “Yabancılara satılmasın” diyerek.
Fatih Altaylı/Habertürk
Yazdır