Şükrü Kızılot’un yazısına göre, Kod-2 ve Kod-5 listesine alınan bir mükellef, olaya karşı direndi ve “kod listelerine alınma işleminin iptali” için yürütmeyi durdurma talebiyle dava açtı. Vergi mahkemesi de “yürütmeyi durdurma kararı” verdi ama vergi dairesi, 84 No.lu KDV tebliği uyarınca talebin yerine getirilemeyeceğini ve esas hakkında verilecek kararın sonucuna göre, durumun yeniden değerlendirileceğini bildirdi. Yargıya gitti Bunun üzerine mükellef; Kod-2 ve Kod-5’ten çıkarılmasının ticari itibarını zedelediği, şirket temsilcisi ve ortaklarının ağır elem duyduğu gerekçesiyle “manevi tazminat”, aylık satışlarının da Kod-5’e alındığı tarihten itibaren yüzde 50 azaldığını belirterek “maddi tazminat” talebiyle, vergi mahkemesinde dava açtı. Vergi mahkemesi de; maddi zararın varlığı ve bunun tutarı açık olarak ortaya konulmadan, maddi tazminatın belirlenemeyeceği için somut belgelerle zarar ortaya konmadığı gerekçesiyle, maddi tazminat istemini reddetti. Yargı kararına rağmen mükellefin kod listesinden çıkarılmaması suretiyle şirketin ticari itibarının zedelendiğini, şirket temsilcisi ve ortaklarının ağır bir elem duyduklarını kabul etmiş ve mükellefe 5 bin TL manevi tazminat ödenmesine, karar verdi. Danıştay kararı onadı Danıştay Üçüncü Dairesi’de 26 Mayıs 2010 Tarih ve E.2007/4267, K.2010/1716 sayılı Kararı ile Vergi Mahkemesi Kararı’nı onadı. (Kararın tam metni ve konuyla ilgili olarak Danıştay Tetkik Hakimi Eslem AYAZ’ın “Vergi Mahkemesi Kararlarının Uygulanmamasının Tazminat Yaptırımı” konulu makalesi bkz. Yaklaşım Dergisi, Kasım, 2010) Belirtilen karar vergi idaresinin haksız uygulamasında direnmesi ve somut belgelerle zararını ortaya konması durumunda, “maddi tazminat” şeref ve haysiyetinin zedelenmesi, firmasının prestij kaybı nedeniyle “manevi tazminat” ödenebileceğini ortaya koyması yönüyle önemli.