Meliha Okur/Sabah Bu yazının başlığı kimseyi şaşırtmamalı! Londra'da yaşayan ve uluslararası arenada kendisinden "Enerji diplomatı" diye söz edilen bir haber kaynağım arayıp konuyu anlattığında bu başlığı buldum. "Quo Vadis?" yani "Karamehmet nereye?" demekten kendimi alamadım. Bugün Çukurova Holding'in patronu Mehmet Emin Karamehmet'in Kuzey Irak yolculuğuna odaklanıyoruz. İstanbul ve İzmir'de elektrik, Ankara'da da gaz ihalesini alıp, hepimizi şaşırtan Karamehmet, yine şaşırtıcı bir hamle yapıyor!.. Karamehmet, Kuzey Irak'ta Kürt Bölgesel Yönetimi ve Norveçli DNO ile ortak olduğu Genel Enerji'deki hisselerini satışa çıkarmış. Satış için JP Morgan ile anlaşma imzalamış. Hem ortaklarına hem de Erbil'e vedaya hazırlanıyormuş! Haberi duyunca vakit kaybetmedim. Genel Enerji'yi arayıp detayları öğrenmek istedim. Bilgi almak mümkün olmadı. Herkesin Kuzey Irak'a koştuğu, işadamlarının yatırım yapmak için çırpındığı bir dönemde Çukurova Holding'in patronu Karamehmet, gerçekten Kuzey Irak'tan çekiliyor mu? Acaba bu çekilme siyasi bir tercih mi? Yoksa ekonomik bir karar mı? Ya da bölgede değişen dengeler mi? İşin aslını merak ediyorum. O yüzden detayları Türkiye ayağından öğrenmek yerine, rahmetli İhsan Doğramacı' nın ablasının oğlu, Kuzey Irak Kürt Federasyonu Sanayi ve Ticaret Bakanı olan Sinan Çelebi'den almak isterim. Çünkü Karamehmet'in Irak hikayesi ve Kürt Federasyonu'nda petrol çıkarma yolculuğu, bizim gibi petrol oyununda büyük pastadan pay almayı bilmeyen ülkeler için ders niteliğinde. Bu arada, iki yıl önce Bağdat'ın Milli Petrol Şirketi SOMO'ya karşı Erbil'de kurulan KOMO'nun bu işe ne diyeceği de önemli... Irak'ı ve gelişmeleri yakından izleyen biri olarak Kürt Bölgesi'ndeki en güçlü petrol rezervlerine sahip, Kerkük'e sınırı olan "Tak Tak" bölgesini hiçbir işadamının kolay kolay bırakacağına inanmıyorum. Hakkını teslim edelim. Karamehmet, cesur bir işadamı. 1990'lı yıllarda çatışmaların göbeğinde Saddam'ın petrol aranmasına izin vermediği bir dönemde kalktı, Kürt Bölgesi'ne gitti. O dönem bölge Talabani'nin kontrolünde olduğu için kurduğu şirkette Talabani'yle ortak oldu. Risk aldı, risk yönetti. Petrol sahasındaki mayınları temizledi. Ama sonunda petrolü çıkarmayı başardı. Kısa süreliğine de olsa, çıkan petrolü Kerkük-Yumurtalık Hattı'ndan Türkiye'ye taşıdı. Karamehmet'i kutlayalım. Bununla birlikte aradığımız sorulara da cevap bekleyelim. Cesur yürek ABD bastırdı. 2010 başından bu yana yaptırımlar kademe kademe arttı. 10 Haziran'da Birleşmiş Milletler'in yaptırımları devreye girdi. 26 Temmuz'da AB üyesi ülkeler düğmeye bastı. Komşumuz İran abluka altında... Görünen köy kılavuz istemiyor. İran'la iş yapmak imkansızlaşıyor. Bank Mellat başta olmak üzere 7 İran bankası hiçbir işlem yapamıyor. İran'daki bankacılık kesiminin uluslararası finans sistemi ile bağı kesildi. İran'ın ithalat yapması zorlaştı. 370 yıldır sınır komşusu İran'la hiçbir sorun yaşamayan Türkiye ise cesur yürek. İran'la tercihli serbest ticaret anlaşmasını konuşuyor. İran tedirgin, Türk sanayisinin gücünden çekiniyor. 7 ayda İran'a 1.5 milyar dolar ihracat yaptık. Yılsonunda ihracatımızın 2.5 milyar doları bulacağı tahmin ediliyor. Türkiye, ambargo sıkılaştıkça zarar görecek. Hem transit geçiş trafiği duracak hem de ihracat yapamayacak. Uygulanan sıkı ambargo, 75 milyon nüfuslu İran'a soluksuz bırakacak. Acaba bu kadar sıkı abluka altındaki İran ne yapacak? Bu ülkeye hayat öpücüğü şart!.. Acaba ABD, bu ülkeye hayat öpücüğünü kimin üzerinden verecek? * Türkiye mi? * Dubai mi? * Irak mı? Kafayı karıştırmaya gerek yok. Olayın özü bu.