Yazdır
FINANSGUNDEM.COM - DIŞ HABERLER SERVİSİ
ABD ekonomisi geçen yıldan bu yana yüksek enflasyonla mücadele ediyor. Enflasyon yüzde 9’lardan yüzde 3,7 seviyelerine inmiş olsa da, Amerikalıların alım gücünün bu süreçte oldukça düştüğü tahmin ediliyor.
Finansgundem.com’un derlediği bilgilere göre, ekonomisinin yüzde 70’i tüketime bağlı olan ABD’de, yüksek enflasyonun tüm Amerikalıların finansal gücüne zarar verdiği düşünülüyor. Ancak ekonomist Edward Nathan Wolff’un bu noktada farklı fikirleri bulunuyor.
Gizli vergi
Fortune’dan Will Daniel'ın haberine göre, 40 yılı aşkın süredir gelir dağılımındaki eşitsizliği araştıran üst düzey ekonomist Milton Friedman, eğer ekonomik anlamda yüzde 1’lik dilimde ya da orta sınıfta yer alıyorsanız, enflasyonun sizi aslında daha zengin yaptığını iddia ediyor. Friedman'ın çalışmalarını ise Edward Nathan Wolff geliştiriyor ve benzer sonuçları bulguluyor.
Ünlü ekonomist Milton Friedman, kariyeri boyunca enflasyonu ‘gizli vergi' olarak tanımladı. Fiyatlar tutarlı bir şekilde arttığında bunun tüketicilerin satın alma gücünü azalttığı ve onları aynı yaşam tarzını sürdürmek için daha fazla para kazanmaya ve daha fazla vergi ödemeye zorlayacağı konusunda uyarıyor. Üstelik yüksek enflasyon dönemlerinde nominal ücret ve gelir artışları, şanssız bir grup tüketiciyi ve işletmeyi satın alma güçleri düşse bile daha yüksek vergi dilimlerine itebiliyor. Friedman, bu duruma ‘kademe kayması’ adını veriyor.
Kademe kayması
Friedman, 1974'te ‘kademe kayması’nı önlemek için vergi dilimlerinin endekslenmesi çağrısında bulunan ünlü bir makalesinde, “Enflasyon temsili olmayan bir vergilendirme şeklidir. Bu, yetkililer tarafından yasalaştırılmadan ve ek vergi tahsildarları istihdam etmek zorunda kalmadan uygulanabilecek türden bir vergidir” diye yazıyor.
Enflasyonun bu sözde gelir vergisi özelliği, onun halk arasında inanılmaz derecede popülerliğini yitirmesine neden oldu. Richmond Federal Rezerv Bankası başkanı Tom Barkin'in yakın zamanda açıkladığı gibi: “Herkesten yüksek sesle ve net olarak duyduğum tek şey enflasyondan nefret ettikleri. Enflasyonun adaletsiz olduğunu düşünüyorlar. Zam alıyorsunuz ve sonra bu zammı benzin istasyonunda harcamanız gerekiyor. Açıkçası çok yorucu.”
Ancak yeni araştırmalar, enflasyonun düşüşten başka bir şey olmadığı yönündeki popüler görüşe bir kırışıklık daha eklemiş durumda. Kendi adına yaklaşık 40 yıllık araştırmalarıyla eşitsizlik konusunda uzman olan New York Üniversitesi ekonomisti Edward Nathan Wolff, başlığı ‘Gerçekten Enflasyon Vergisi Var Mı?' sorusunu soran makalesinde, 1983 ile 2019 yılları arasında enflasyonun Amerikalıların genel serveti üzerindeki etkilerini ayrıntılarıyla anlatıyor.
Cevabı mı? Şaşırtıcı. ’Enflasyon vergisi’ var ama herkes için değil. Orta sınıf ve Amerikalıların en tepedeki yüzde 1'i aslında son yıllardaki yüksek enflasyon dönemlerinden yararlanıyor. Wolff, “Gerçekten net bir enflasyon vergisinin olup olmadığı konusuna gelince, bunun yalnızca bazı gruplar için geçerli olduğu söylenebilir” diye yazıyor.
Eşit olmayan bir şekilde dağılan 'vergi'
İş çevrimlerinin resmi hakemi olan Ulusal Ekonomik Araştırma Bürosu tarafından bu ay yayınlanan makalesinde Wolff, tüketicilerin gelirlerindeki değişiklikleri ve sürekli enflasyon dönemlerinde genel zenginliği ölçmek için tüketici fiyat endeksinden ve Federal Rezerv Tüketici Finansmanı Anketinden (SCF) elde edilen verileri inceliyor.
Journal of Economic Inequality ve Review of Income and Wealth'in yayın kurulunda görev yapan ekonomist, tüketicilerin gelirleri üzerinde kesinlikle bir ‘enflasyon vergisi’ olmasına rağmen enflasyonun daha olumlu bir yanı olduğunu ortaya koyuyor.
Enflasyon, özellikle gayrimenkul olmak üzere varlık fiyatlarının önemli ölçüde artmasına neden olurken aynı zamanda bazı tüketicilerin gerçek borç yükünü de azaltabiliyor. Wolff, “Bunun anlamı, gelirlerine oranla büyük miktarda varlığa veya borca sahip olan şanslı bir hane halkının, örneğin, yakın zamanda ev satın alan yoksulların veya ultra zenginlerin, enflasyon sayesinde hanehalkı servetinde tarihsel olarak büyük bir artış gördüğü anlamına geliyor” diyor.
Net enflasyon kazancı
Wolff, “Hanehalkı refahı açısından enflasyon orta sınıf için net bir nimettir. Refah dağılımının en tepedeki yüzde 1'i de enflasyondan ciddi oranda kazanç sağlıyor. Öte yandan, yoksul haneler, yani zenginlik açısından en alttaki iki dilim, enflasyon tarafından eziliyor” diye yazıyor.
Enflasyonun gelirlerdeki aşınması ile zenginliği artırması arasındaki farkı karşılaştıran Wolff, ABD'deki her gelir dilimi için ‘net enflasyon kazancını’ hesaplıyor.
Amerikalıların en tepedeki yüzde 1'i, 63.500 dolarlık, yani 1983 ile 2019 arasındaki ortalama yıllık gelirlerinin yüzde 6,9'u kadar ‘güçlü’ bir net enflasyon kazancı görüyor. Ancak yalnızca çok zengin olan yüzde 1’lik kesimin altındakiler için bu farklı bir hikayeye karşılık geliyor.
Zenginliğin yüzde 95 ila yüzde 99'uncu diliminde yer alan kişilerin servet-gelir oranı çok daha düşük; bu da net enflasyon kazançlarının -56.200 dolar, yani ortalama gelirlerinin yüzde 18'i kadar gerilemesine neden oluyor. Net enflasyon kazancı aynı zamanda zenginliğin yüzde 80 ile 95'i arasındaki Amerikalılar için de olumsuz bir anlam ifade ediyor.
Orta sınıf için bir nimet
Ancak üst orta sınıf için denklem tersine dönüyor. Zenginlik yüzdesi 60 ila 80 arasında olan Amerikalılar, bugün bu, hane halkının net servetinin kabaca 200.000 ila 550.000 dolar arasında olduğu anlamına geliyor, servetlerinin büyük bir kısmında gayrimenkule sahip olma eğiliminde oluyor. Sonuç olarak, bu grup için enflasyon, 12.700 dolarlık bir net enflasyon kazancına veya 1983 ile 2019 arasındaki ortalama yıllık gelirlerinin yüzde 16'sına yol açıyor. Temel olarak enflasyon, bu tüketicilerin ipotek ödemelerini aşındırıyor ve varlıklarını, bu masrafları telafi etmeye yetecek kadar şişiriyor.
Artış, orta sınıf haneler veya yüzde 40 ila 60'lık zenginlik diliminde olanlar için ise daha da büyük seyrediyor. Bu grup yaklaşık 40.000 dolarlık bir net enflasyon kazancı, yani yıllık gelirlerinin üçte ikisini görüyor. Wolff bulgularla ilgili olarak, “Aslında enflasyon, bilanço açısından orta sınıf için bir nimet oldu” diye yazıyor.
Ancak servet dağılımının en alt iki diliminde enflasyon bir kabus olmaya devam ediyor. Wolff, bu grubun net enflasyon kazancının -19.300 dolar, yani ortalama gelirlerinin neredeyse yarısı kadar olduğunu bulguluyor ve ekliyor: “Yoksul hanelerin enflasyondan özellikle ağır darbe aldığı açık.”
Orta sınıf enflasyona neden bu kadar karşı çıkıyor?
Wolff, bulgularının acil bir soruyu daha gündeme getirdiğini söylüyor: “Halk, özellikle de orta sınıf neden enflasyona bu kadar karşı çıkıyor?”
Onun cevabı, tüketicilerin enflasyonun gelirlerini aşındırmasının neden olduğu psikolojik etkileri hissetme eğiliminde oldukları, ancak genellikle enflasyonun varlıkları ve borçları üzerinde yaratabileceği olumlu etkilerin ‘farkında olmadıkları’ yönünde. Markette veya benzin istasyonunda yakıt doldururken fiyatların arttığını görmek kolay olurken, birçok tüketici için enflasyonun bir ipoteğin ömür boyu gerçek maliyetini düşürmesinden kaynaklanan pozitif servet etkisi daha az belirgin oluyor.
Ancak Büyük Durgunluk, pandemi ve dot-com balonu gibi olayların, son on yılda daha fazla Amerikalının en azından gelir açısından orta sınıfın dışına itilmesine yardımcı olduğu görülüyor. Pew Araştırma Merkezi analizine göre 1971 ile 2021 arasında ‘orta gelirli’ Amerikalıların sayısı yüzde 61'den yüzde 50'ye düştü. Orta sınıfın bu şekilde oyulmasının nedenlerinden biri ise ‘üst gelir’ kategorisindeki yüzde 7 puanlık artış. Ancak düşük gelirli Amerikalıların miktarı da yüzde 5 puan arttı ve çoğu kişi bu sonuç için enflasyonu suçladı. Wolff'un değinmediği bir nokta da, gizli verginin orta sınıfa girme fırsatını kaçıran daha fazla Amerikalıyı etkilemesi nedeniyle enflasyonun büyük oranda sevilmediği gerçeği.
Fed daha yüksek bir enflasyon hedefi mi hedeflemeli?
Genel olarak Wolff'un bulguları, daha düşük enflasyon oranlarının daha yoksul aileleri koruyacağını, ancak aynı zamanda orta sınıfa da zarar vereceğini ve dolayısıyla, ironik bir şekilde, genel servet eşitsizliğini artıracağını öne sürüyor. Bunun federal politika üzerinde etkileri bulunuyor ve Fed'in uzun vadeli yüzde 2 enflasyon hedefi yerine biraz daha yüksek bir genel enflasyon hedefine sahip olmasının mantıklı olabileceğini gösteriyor. Elbette bu yüksek oran, en yoksul Amerikalılar için kendi sorunlarını da beraberinde getiriyor.
Enflasyonun yoksullar üzerindeki olumsuz etkisiyle mücadele etmek için Wolff ilginç bir çözüm öneriyor: 'Enflasyon vergisi kredisi.' Wolff, ABD Gelirler İdaresi’nin önceki yıldaki enflasyon oranını hesaplaması ve ardından bu rakamı ‘vergi yasasını değiştirmek’ için kullanması ve artan fiyatlardan en çok etkilenenlere teşvikler sunması gerektiğini savunuyor ve ekliyor: “Bu vergi kredisini gelir dağılımına göre değiştirmek, yoksul aileler için enflasyonun yükünü azaltırken, orta gelirli ailelerin de bunun faydalarından yararlanmasına olanak tanıyabilir.”
ABD enflasyon rakamları açıklandı
ABD'de işsizlik maaşı başvuruları beklentilerin altında
ABD ekonomisine 5.5 milyar dolarlık grev darbesi
Biden, ABD'li büyük şirket yöneticileri ile görüştü
ABD borsalarında, 'enflasyon verisi' etkisi