Hepimiz böyle filmler izlemişizdir. Hani her an daha da artan bir sıkıntı hissinden patlayacak gibi olup vazgeçmek istediğimiz ancak bunu bir pes ediş olarak görüp kendi gözümüzde küçük düşmemek için her an azalan bir sabırla dayanmaya çalıştığımız ve sonra, filmde geçen zamanın filmi izleyen izleyicinin zamanını ele geçirdiği ve geçen anların vazgeçiş arzumuzu giderek unutturarak bizi ağırlaştırdığı ve nihayetinde filmin zamanına tamamen dahil ettiği, bizi yuttuğu filmler gibi.
Yazdır