Yazdır
Gazete, yapılan araştırmaların, 50 yaş ve üzeri kişilerin virüsle enfekte olma ve ölme olasılıklarının gençlere göre daha yüksek olmasına rağmen, gelir düzeyi ve eğitim seviyesinden bağımsız olarak olumlu duygular geliştirdiğine dikkat çekti.
Bu kapsamda araştırmalar, insanların yaşları ilerledikçe olumlu düşüncelerle başa çıkma yetenekleri gelişiyor mu yoksa bu insanlar kötü durumlardan kaçma becerilerini geliştirerek karşılaştıkları riskleri azaltıyorlar mı noktasında bilim insanlarını sorgulamaya yöneltti.
Bu soruların cevaplarını bulma kapsamında, bilim insanları, gençlerin ve yaşlıların aynı derecede stresli durumlara maruz kaldığı bir ortama ihtiyaç duydu.
ABD’nin Kaliforniya eyaletinde bulunan Stanford Üniversitesi’nde psikolog Laura Carstensen konuya ilişkin şu açıklamalarda bulundu:
“Korona virüs en başından beri yaşlılar için kaçınamayacakları bir tehditti. En önemlisi ise bu durum uzun süredir yaşlılar üzerinde bir baskı oluşturmaktaydı.”
Carstensen öncülüğünde bir araştırma ekibi, virüsün yayılması noktasının potansiyel ölçeği netleştikten sonra Nisan ayında bir araştırma başlattı. Araştırma kapsamında 18 ile 76 yaş aralığında 1000 kişiden oluşan bir grup oluşturuldu. Seçilen kişilere araştırmaya katılmadan önceki hafta duygu durumlarıyla ilgili soruları içeren bir anket yapıldı. Anket soruları rahatlama ve eğlence gibi 16 olumlu durum ile suçluluk ve öfke gibi 13 olumsuz durumu içeriyordu.
Dr. Carstensen, “Gençler duygusal olarak yaşlılardan daha kötü performans gösterdi” dedi.
Öte yandan gazete, British Columbia Üniversitesi’ndeki psikologlar tarafından yapılan benzer bir çalışmanın sonuçlarına işaret etti. Çalışmanın, salgının ilk iki ayında her yaş grubundan 800 kişiyle anket yaptığı ve aynı sonucu bulduğu bildirildi. Çalışma sonucunda, yaşlanmak, virüsün oluşturduğu tehlike noktasında daha az endişeyle ilişkilendirildi.
Öte yandan söz konusu çalışmaların, insanlar henüz gençken, geleceğin getireceği fırsatlara hazırlanma noktasında hedeflerinin beceri edinme ve fırsatlar yakalamaya odaklandığı ancak orta yaşlardan sonra hayatın akıp gittiğinin farkına vardıkları bir teoriyi desteklediği bildirildi.
Bu insanlar bilinçli veya bilinçsiz bir şekilde kendilerini oldukları gibi kabul ederek, daha tatmin edici günlük aktivitelere yönelmeye başladılar.
Bu bağlamda korona krizi nedeniyle işlerini kaybedenlerin bile öyle olması gerekiyordu. Söz konusu insanlar iş dünyasında geri dönme durumunda kalıyor, en azından kendi yeteneklerini ve kendilerinin hangi iş için daha uygun olduğunu biliyorlar.
Uzmanlar, söz konusu farklılıkların önemli olacağı ve yakın gelecekte kuşaklar arası artan uçurumu daraltma noktasında dikkate alınması gerektiğine işaret ediyor.
Kaliforniya Üniversitesi’nde psikoloji alanında Profesör Susan Charles şu ifadeleri kullandı:
“Sanırım yaşlılar korona virüs riski ile karşı karşıya olmalarına rağmen şöyle söylemeye başladı: “Hayatımız çocuklarımız ve torunlarımız kadar sekteye uğramadı.”
