Yazdır
Rusya'da istihdam çağında olan ama düzenli bir işte çalışmadan yaşayan milyonlarca kişi var. "Tuneyadets", yani 'aylak', Rusya'nın Sovyet döneminden miras aldığı kavramlardan biri. Fakat 'aylaklık' Sovyet zamanındaki gibi bir suç değil artık. Yine de devletin istatistik kurumları tarafından dikkatle takip edilen bir istihdam olgusu. "Çalışmadan yaşayanlar" bu sınıfa dahil.
Rosstat verilerine göre, 2018 itibariyle "aylakların" en kalabalık olduğu şehir Moskova. Şehirde 786 bin kişi çalışmak istemiyor.
İkinci sırada 596 bin ile Moskova'nın yakın çevresi, yani Podmoskovye var.
Üçüncü sıra 435 bin kişi ile Kafkasya cumhuriyeti Dağıstan'ın.
Bu şehirleri 429 bin kişi ile Krasnodar ve 365 bin kişi ile St. Petersburg takip ediyor. Uzmanlar Dağıstan'da sayının yüksek olmasını, yerel nüfusun geçim kaynakları arasında küçük ölçekli bahçeciliğin önemli bir yer tutmasına bağlıyor.
Rosstat verilerine göre, 2018 itibariyle "aylakların" en kalabalık olduğu şehir Moskova. Şehirde 786 bin kişi çalışmak istemiyor.
İkinci sırada 596 bin ile Moskova'nın yakın çevresi, yani Podmoskovye var.
Üçüncü sıra 435 bin kişi ile Kafkasya cumhuriyeti Dağıstan'ın.
Bu şehirleri 429 bin kişi ile Krasnodar ve 365 bin kişi ile St. Petersburg takip ediyor. Uzmanlar Dağıstan'da sayının yüksek olmasını, yerel nüfusun geçim kaynakları arasında küçük ölçekli bahçeciliğin önemli bir yer tutmasına bağlıyor.
Ülke genelinde çalışmak istemeyen ve bunun sonucunda herhangi bir yerde istihdam edilmeyen ve iş de aramayan insan sayısı 11 milyon 600 bin.
Ancak Rosstat, çalışma yaşına gelmiş 5 milyon 600 bin öğrenciyi, 2 milyon 100 bin emekliyi ve 2 milyon ev hanımını da bu istatistiğe dahil ediyor.
Başka sebeplerden ötürü çalışmak istemeyenlerin sayısı ise 1 milyon 700 bin. Bu kitlenin önemli bir bölümü ise, evlerini, daçalarını ya da işyerlerini kiraya verenlerden, yani 'rantiye' ile geçinenlerden oluşuyor.
Ancak gayrımenkullerinin rantiyesi ile geçinenlerin tatlı hayatı, 2014 sonrası büyük devalüasyon ve kiraların düşmesi ile zorlaşmış durumda.
Ancak Rosstat, çalışma yaşına gelmiş 5 milyon 600 bin öğrenciyi, 2 milyon 100 bin emekliyi ve 2 milyon ev hanımını da bu istatistiğe dahil ediyor.
Başka sebeplerden ötürü çalışmak istemeyenlerin sayısı ise 1 milyon 700 bin. Bu kitlenin önemli bir bölümü ise, evlerini, daçalarını ya da işyerlerini kiraya verenlerden, yani 'rantiye' ile geçinenlerden oluşuyor.
Ancak gayrımenkullerinin rantiyesi ile geçinenlerin tatlı hayatı, 2014 sonrası büyük devalüasyon ve kiraların düşmesi ile zorlaşmış durumda.
Öte yandan, çalışmak istemeyenlerin sayısının en düşük çıktığı bölgelerse Çukotka ve Nenets. Her iki bölgede de 'aylak' sayısı sadece 4 bin. Bu iki bölgeyi Magadan, Yahudi Özerk Bölgesi ve Yamalo-Nenets gibi düşük nüfuslu bölgeler takip ediyor. (Turkrus)