Piyasalar neden çabuk unutuyor

Piyasalar işine gelmeyeni çabuk unutur. Geçen hafta bunun iki örneğini gördük. Trump’ın ekonomi baş danışmanı Gary Cohn’un istifası sonrası piyasalardaki satış dalgası yalnızca bir kaç gün sürdü.

Gary’nin sağ duyunun sesi olarak Trump’ın ekonomi ekibinin başında olması unutuldu gitti.

Beyaz Saray'ın korumacı tedbirlerin sınırlı ve seçici olacağını vurgulayan açıklamaları sonrası Wall Street 'hangi Gary' dercesine kayıplarının büyük kısmını geri aldı.

Cuma günü açıklanan şubat ayı tarım dışı istihdam verisi piyasaların balık hafızasını gösteren diğer bir örnek. Ekonominin güçlü olmasına ve 313,000 yeni işle son iki yılın en yüksek istihdamını ​yaratmasına rağmen ücret artışının yavaşlaması piyasalarda sert bir yükselişi tetikledi.

Önceki ayın ücret artışlarının aşağı yönlü revize edilmesi de enflasyon korkusunun azalmasında etkili oldu. Şubat ayında piyasaları sallayan, Fed’in daha çabuk faiz artıracağı beklentisini tetikleyen enflasyon korkusu unutuldu gitti.

Bundan sonra ne olacak? Küresel büyümenin güçlü olduğu bir ortamda piyasalar gümrük vergilerinin artması veya enflasyonun yükselmesi gibi risklere uzun süre odaklanamıyor. Güçlü büyüme ve hızlı kar artışını arkasına alıp yükselmeye devam ediyor.

Yükselişin durması için ya küresel büyümenin kalıcı olarak yavaşladığını gösteren işaretler görmemiz ya da Fed, ECB gibi merkez bankalarının enflasyonun artacağı gerekçesiyle faiz silahını daha güçlü çekmesi lazım.

Her iki cephede de kısa vadede önemli bir risk görülmüyor. Piyasalar bu sayede işine gelmeyen riskleri kolay unutuyorlar. Ancak hava bozduğunda piyasanın eski korkularını kolay hatırlayacağı unutulmamalı. Oynaklığın yüksek, ama ana eğilimin yukarı olduğu bir dönem geçireceğiz.