Yazdır
Mayıs 2013’te o günün Fed Başkanı Ben Bernanke’nin tahvil alımını kısma konusunda verdiği sinyal, para politikasının değişeceğinin ‘borazanla’ ilanı idi aslında.
O günden bu yana neredeyse 4 yıl geçti ki o kadar devasa bir parasal genişleme yapan bir merkez bankasının önceden haber vermesi de böyle oluyor. Zira küresel ekonominin kabaca yüzde 20’sini oluşturan, parası rezerv para olan ülkenin merkez bankası, politikadan geriye dönerken ‘zücaciyecideki fil’ gibi davranamaz.
2009’dan beri yüzde 0.25’te tutulan kısa vadeli faizlerin tavanı, ilk defa Aralık 2015’te, ikincisi de Aralık
2016’da yapılan 25 baz puanlık artışlarla yüzde 0.75’e çekilmişti.
Dün ABD Merkez Bankası Fed toplantıya girerken, kısa vadeli faiz oranlarının tavanının yüzde 0.75’ten yüzde 1’e yükseltilmesi bekleniyordu.
Piyasa analistleri, ekonomistler özellikle Trump’ın seçimi kazanması sonrasında daha genişlemeci bir ekonomi politikası ve buna bağlı olarak enflasyonda yükseliş bekliyor. Bu yüzden, Fed’in haziran ve aralıkta da faiz artışı yapması bekleniyor. Bu durumda yılsonunda ABD’deki kısa vadeli faizler yüzde 1.50’ye ulaşacak.
Devamında beklenen ise Fed’in ‘sesinin yükselmesi’; 2018 yılında ise 4 ilave faiz artırımı ufukta. Böylece, 2018 sonunda Fed faiz oranlarının yüzde 2.50’ye çıkacak.
Asıl hikaye, Fed’in 2009 sonrasında tahvil satın alarak büyüttüğü bilançosunun küçültme operasyonunu nasıl ve ne zaman açıklayacağında. Olasılıkla 2018 ortasında o yola girilecek. İşte o zaman, faizden de öte; piyasadan dolar çekilmeye başlanacak.
Ayrıca, ekonomik büyüme, ücretler ve enflasyon bugüne ve bugünkü beklentilere göre daha hızla yükselirse Fed ‘silah değiştirmeye’ yönelebilir. 25 baz puanlık artışlar, 50’şer baz puanlık artışlara dönebilir. Bu durumda da, kısa vadeli faizler 2018 sonunda yüzde 3.50’de, uzun vadeli faizler de en az yüzde 4.50’de olacak demektir.
Kıssadan hisse; politikacıların gölgesinde faiz artırıyormuş gibi duruş gösteren Türkiye’deki merkez bankacılar da o günlere gelince 2’şer 3’er puan arttırmak zorunda kalır.